Z&U
နန္းဂြၽန္ေဂ်ာင္ကုကို ေရမိုးခ်ိဳးေပးၿပီး မေန႔တစ္ေန႔ကမွ ဝယ္ေပးထားေသာ ပန္းေရာင္ယုန္နားရြက္ႏွင့္ အက်ႌေလးကို ဝတ္ေပးထားသည္။ အသက္ ၁၀ ႏွစ္သားေသာ္ျငား လံုးလံုးပိစိေလးမို႔ ၅ ႏွစ္ ၆ ႏွစ္ေလာက္သာထင္ရသည္။
"Daddy ပစၥည္းလာပို႔လို႔ ခဏသြားယူအံုးမယ္ ေပတူးေနေအာင္ ေဆာ့မျပစ္နဲ႔ေနာ္ အျပင္သြားမလို႔ အသစ္ေလးဝတ္ေပးထားတာ ၾကားလား"
မ်က္ေမွာင္က်ံဳ႕ကာ ဆူသလိုေျပာေတာ့ ေခါင္းကိုတစ္ဆတ္ဆတ္ ၿငိမ့္ျပေနသည္မွာ ယုန္ေလးတစ္ေကာင္က်လို႔။ တစ္ခါတစ္ေလခ်စ္ဖို႔ေကာင္းလွၿပီး အေကာင္းေသးလွေသာ ေဂ်ာင္ကုကို နန္းဂြၽန္အားမရေသာ္ျငားလည္း ခ်စ္လို႔မဝတာလည္း သူ႔အျပင္မ႐ွိပါေခ်။
"ဟုတ္ကဲ့ သားသား ၿငိမ္ၿငိမ္ေလးေနၿပီး daddy ကိုေစာင့္ေနမယ္ ဘိုင့္"
"ေကာင္းေကာင္းေနခဲ့"
"ဟုတ္"
ေခါင္းကိုေျမႀကီးထိမတတ္ ဦးၫြတ္၍ သြားႀကီးႀကီးေလးေတြေပၚေအာင္ရယ္ၿပီး လက္ျပေနသည္မို႔ နန္းဂြၽန္ခ်စ္စႏိုးနဲ႔ ပါးေလးကို ရႊတ္ခနဲနမ္းကာ ထြက္လာလိုက္ေတာ့သည္။ ဟိုနားဆိုေတာ့ သိပ္ေတာ့မၾကာေလာက္ပါဘူး တစ္ေယာက္တည္း ထားခဲ့လို႔ရေလာက္ပါတယ္။
နန္းဂြၽန္စိတ္မေျဖာင့္ေသာ္ျငား ဝါးခ်မ္းျပားသြားယူတာကိုေတာ့ ကေလးကိုအေဖာ္ေခၚမသြားခ်င္ပါ။
ဒယ္ဒီမ႐ွိေတာ့တာကို အတည္ျပဳၿပီးမွ ေဂ်ာင္ကုထိုင္ရာေနရာက ျဖည္းျဖည္းေလးထသည္။ ခပ္ေသးေသးေျခေထာက္အခ်ိဳ႕က တုတ္တုတ္ခိုင္ခိုင္ ခနၶာကိုယ္ေလးကို မထိန္းႏိုင္၍ ၾကမ္းျပင္ေပၚဘုန္းခနဲ။ ပန္းေရာင္အက်ႌအသစ္ေလး ဖုတ္ေတြေပသြားသည္မို႔ ငိုမဲ့မဲ့ႏွင့္ ေဂ်ာင္ကုအသည္းအသန္ခါသည္။ ဒယ္ဒီကမွာသြားခဲ့သည္မဟုတ္လား အျပင္ထြက္မယ္လို႔။
အိမ္ေပၚထပ္က ကိုယ္လံုးေပၚမွန္႐ွိရာသို႔ အျမန္တတ္ၿပီး ဖင္ခ်မိသည့္ ေနရာကိုကုန္းၿပီး မွန္ထဲၾကည့္သည္။ ေပါင္းၾကားထဲကေန ေဇာက္ထိုးႀကီး ၾကည့္ရသည္မို႔ ၾကည့္ရတာမေကာင္းေသာ္ျငား ပန္းေရာင္ဖင္လံုးလံုးေလးမွာ ဖုတ္ေတြမ႐ွိေတာ့မွ သက္ျပင္းေလးခ်ကာ အိမ္ေအာက္ကို ခပ္ျဖည္းျဖည္းဆင္းလာလိုက္သည္။
