Censored (Nederlands/Dutch)

Chapter 18

Louis leidde me naar zijn zwarte Catalac. Hij opende deur voor me, waarna ik hem bedankte en instapte.

De autoreis was stil, afgezien van het lawaai van langs racende auto's op de drukke weg.

"Je kan de radio aanzetten, als je wilt." Zei Louis, de stilte verbrekend.

Ik leunde naar voren, en drukte op de 'aan' knop. Meteen speelde Taylor Swift's 'I Knew You Were Trouble'

"Nope." Zei ik, wisselend naar een ander station.

"Ben je geen fan?" Louis lachte.

"Nope, helemaal niet." Antwoorde ik.

Nadat de radiopresentator een tijdje gepraat had over dat Beyonce zwanger zou zijn, kwam 'Take you' van Justin Bieber op.

"Oh my god, ik hou van dit liedje." Zei ik, en ik draaide het volume omhoog.

Louis lachte.

"Heb je hem ontmoet?" Vroeg Louis.

"Nee, maar ik heb eerder opdracht gekregen om foto's van hem te maken." Zei ik.

"Oh, hij is geen makkelijke, hé?"

"Nope, helemaal niet."

Louis lachte weer.

De auto stopte voor een chique uitziend restaurant.

"Louis, dit ziet er duur uit." Zei ik, mijn lippen tuitend.

Louis staarde naar me.

"Wat?" Vroeg ik.

"Riley, ik weet niet of je het vergeten bent maar ik ben wereldwijd beroemd en heb meer geld dan dat ik kan uitgeven."

"Dat is waar, maak ik voel me verwend." Ik maakte een punt.

"Ik hou van je verwennen." Louis grijnsde.

Ik lachte terug, licht blozend. Ik werd nooit verwend.

Toen we in het restaurant aankwamen, omringde de warme lucht ons meteen. We namen plaats in een klein wachthoekje naast een paar chagrijnig kijkende mensen.

"Tomlinson!" Riep de speaker. Louis en ik stonden op en volgden een serveerster naar een tafel dichtbij de achterkant.

Ze gaf ons beide een menu. "Wat wilt u drinken?"

"Voor mij water." Zei ik.

"Doe mij maar thee." Bestelde Louis.

De serveerster noteerde het. "Dan ben ik zo terug met het drinken."

Ik knikte en draaide me naar Louis. "Dus, heb je een pauze?"

"Nou, soort van. We beginnen onze tour pas in mei, en we zijn net zo'n 3 weken klaar met de vorige. We zijn nu bezig met een album." Zei Louis.

"Wanneer zal het album uitkomen?" Vroeg ik.

"Dat mag ik niet vertellen. Dit voelt als een interview met de paperazzi."

"Louis, ik ben de paperazzi." Constateerde ik.

"Oh, juist." Zei Louis.

De serveerster kwam terug met ons drinken. "Als jullie iets nodig hebben, geef maar een gil."

Louis knikte.

"Dus, vertel me meer over je-" Louis werd onderbroken door gillende tienermeisjes. "Oh, nee."

"Het is Louis Tomlinson!!" Gilde een meisje vanaf de andere kant van het restaurant. Meteen keken alle tienermeisjes in het restaurant om naar Louis en mij.

Louis sprong op en greep mijn hand. Hij trok me mee naar de achterkant van het restaurant en opende de deur naar de keuken.

"Hé, jullie mogen hier niet zijn!" Riep een kok.

"Sorry, beroemd persoon noodgeval!" Riep Louis terug.

Toen we aan de achterkant van de keuken aankwamen duwde Louis de nooduitgang deur open. De koude avondlucht omringde ons. We renden naar de zijde van het gebouw waar geen ramen waren, zodat we ongezien op adem konden komen. Louis trok zijn telefoon uit zijn zak.

"Harry, wij zijn bij dat restaurant waarvan ik vertelde dat ik Riley mee naartoe zou nemen. Kan je ons komen halen? We zijn omringd door fans en mijn auto staat in de parkeergarage, waar ze ons zeker zullen zien. Ja, je mag later een film met ons kijken. Nee, je mag niet met haar knuffelen. Oké, tot zo."

"Gebeurt dit vaker?" Vroeg ik hem.

"Elke keer." Zuchtte hij.

"Dan moeten we gewoon maar wachten op Harry, denk ik." Ik gleed tegen een muurtje zodat ik op de stoep zat. Louis volgde.

"Goeie eerste date, vind je niet?"

"Absoluut." Lachte ik.