Chapter 8

189 9 2
                                    

Chapter 8.

 *Louis POV*

Meteen toen ik bij het hotel aankwam, ruimde ik Harry zijn spullen en onderbroeken die overal rondslingerde op en maakte de hotelkamer netjes. Ik keek op mijn horloge. Riley zou hier zijn in 30 minuten. Ik deed snel een bakje kant en klaar eten in de oven en belde Harry, hij antwoordde bij de 3e keer overgaan.

“Hey, wat is er?” Zei hij.

“Haz, hoe laat kom je terug vanavond?”

“Rond 9 uur, hoezo?”

“Ik vroeg het me af. Ik moet nu gaan, love you.”

“Love you too.” Antwoorde Harry, verwardt.

Ik hing de telefoon op en rende naar de spiegel. Ik droeg een witte blouse en een zwarte broek. Ik deed mijn haar goed en lachte naar mezelf, wat leidde tot het maken van de gekste gezichten mogelijk. “Jij hebt een probleem.” Zei ik tegen mijn spiegelbeeld.

Toen werd er op de deur geklopt.

Ik rende naar de deur, maar struikelde over een onderbroek van Harry die ik was vergeten op te pakken. Ik viel op de harde houten vloer en schoof naar de deur. Ik sprong op en trok mijn shirt recht voordat ik de deur open deed.

“Riley!” ik lachte.

“Hey Louis.” Riley lachte terug. Ik kon zien dat iets haar dwars zat.

Ik besloot haar er later naar te vragen. Ik leidde haar naar de bank en ging zitten. Riley ging ook zitten. Ze droeg een donkere skinny jeans en een wit los topje. Haar haar was gekruld en ze had voor zover ik kon zien geen makeup op.

“Waar kijk je naar?” Vroeg ze me.

“N-niks.” Stotterde ik.

“Oké.” Riley lachte. Haar lach zag je niet in haar ogen.

“Riley.”

“Ja.”

“Het lijkt alsof je iets dwars zit. Ik wil weten waarom je gisteren weg ging.

Riley zuchtte. “Ik denk niet dat je het begrijpt.”

“Probeer maar.”

Censored (Nederlands/Dutch)Where stories live. Discover now