Ugly Nerd Falling In Love With A Playboy (COMPLETED)

Chapter 26

Calvin's PoV

Tsk! Mga istorbo talaga ang mga ito. Bakit kasi bigla bigla na lang sila sisingit, andun na e. Psh.

Gusto ko pa sanang pagtripan si nerd. Oh wait, nasanay na talaga akong tawagin siyang nerd. Kahit naman gusto ko siya, ayun talaga ang nakasanayang tawag ko sa kanya. Hindi na yun magbabago.

Naalala ko na naman ang nangyari sa loob ng van. Hindi alam kung bakit napapangiti na lang ako kapag naaalala ko yun.

Ang ganda niya kapag namumula. Natatakpan lang ng malaki niyang salamin. Ang nakapukaw sa atensyon ko ay yung labi nya. D*mn. Pigil hininga ako kanina nung sobrang lapit ng mukha naming dalawa.

Parang may nagtutulak sa akin na idikit ang labi ko sa labi niya. Palihim na lang akong na napalunok.

Bwisit kasi ang mga kaibigan ko. Panira nang moment. Tss. Ang gandang bigyan ng tag-iisang batok.

Nag-aalinlangan ako kanina na baka marinig niya ang tibok ng puso ko.

Si nerd lang talaga ang nagparamdam sa akin ng ganito. Na makikita ko palang siya, bigla na lang nagi-slow motion ang lahat ng paligid. Parang siya lang ang nasa paningin ko. Parang gusto na ring lumabas ang puso ko dahil sa sobrang lakas ng tibok. Parang may roon ding koryente nang nagtatama ang kamay namin.

Ang lahat ng nararamdaman ko kay nerd, hindi ko pa nararamdaman sa lahat ng naging girlfriends o naging flings ko.

Mula nung naamin ko na may gusto na pala ako sa kanya. Hindi na ako yung dating Calvin na kung sino sino ang kahalikan o kung sino sino ang ka-date.

Mula noong naramdaman ko ito sa kanya. Parang nawala lahat ng gana kong mambabae. Kahit maraming lumalapit sa akin. Lalagpasan ko agad sila o hindi kakausapin.

Napapansin na nga ng mga kaibigan ko ang pagbabago kong ito. Pero hindi ko na lang yun pinansin pa.

Hindi ko alam kung bakit ako naduduwag na sabihin ang nararamdaman ko sa kanya? Sa tanang buhay ko, ngayon lang ako naduwag.

Naalala ko ang nangyari sa amusement park. Nu'ng nasa Ferris wheel kaming dalawa. Dun ako naglakas loob na sabihin sa kanya na may gusto ako sa kanya.

Pero, lintik lang. Sumabay pa ang fireworks noon. Kaya hindi nya narinig ang pagtatapat ko sa kanya. Tsss. Hindi ko na inulit pa ang sinabi ko noon. Tinamaan ako ng hiya. P*tcha.

Mas lalo akong nagkakagusto sa kanya kapag ngumingiti siya o nahihiya. Ewan ko sa sarili ko kung bakit ako sa kanya nagkagusto.

Hindi siya iyung tipo kong babae. Gusto ko yung sexy, siya hindi sexy. Gusto ko yung maputi, pero siya hindi ganoong kaputi. Gusto ko yung matangkad, hindi kagaya niya na hanggang kili kili ko lang, ang liit niya. Gusto ko yung may malaking b*obs, pero siya, halatang halata na flat chest. Gusto ko yung magaling humalik, pero siya parang hindi pa nakakahalik. Eh ako nga ang first kiss ng nerd na yun. Hindi ko na masabi ang lahat ng gusto ko sa isang babae, na wala sa kanya.

Pero lahat ng katangian ng gusto ko sa isang babae. Biglang nawala dahil lahat sa kanya. Dahil sa kanya, nahanap ko ang totoong pagmamahal.

Ito na siguro ang karma ko dahil sa dami kong pinaiyak na babae.

Ang mapunta ako sa kabaliktaran ng mga katangian na gusto ko sa isang babae.

Pero bakit ganun, hindi ako nakakaramdam ng pagkadismaya? parang wala lang sa akin yun.

Biglang pumasok sa akin ang mga reaction niya kapag lagi ko siyang inaasar o iniinis.

Hindi ko namalayan na napangiti na lang ako. Malala na talaga ako, napapangiti na lang ako dahil sa bagay na 'yun.