Her Secret Identity

MISSION 27: GET TO KNOW EACH OTHER?

27. Get to know each other

Ainee's POV

"Hey!"

Oh come on! What now?

"Where you going?" He asked.

Mariin akong napapikit at huminto sa pag lalakad, hinarap ko siya at tiningnan ng diretso sa mga mata.

"What?" Irita ang tono na tanong ko.

Ang tagal niya pang sumagot, he even smile at me before he answered my question.

"Wanna hangout?" My eyes widened. What did he just say? Hangout? Is he out of her mind?

"Are you kidding me?" Bahagya pa akong natawa dahil hindi ko talaga inaasahan na sasabihin niya iyon, for goodness's sake!

"What?" Nag kibit-balikat pa siya, "It's just a friendly hangout. Getting to know each other, maybe." I looked away and chuckled.

Is he for real? Like, hello! We're not friends. Nagkikita nga lang kami kapag may nangyayaring hindi maganda.

"So you think that we're friends?" Hindi ko na napigilan ang matawa nang sabihin ko iyon. Hindi ko alam kung anong nasa isip niya at bigla nalang siyang nag ayang mag 'hangout' but there's one thing that suddenly came to my mind.

Getting to know each other. Seems like he wants to know me, well I also want to know him.

"It's oka--" I cut him off.

"Okay then, let's hangout." Medyo nagulat pa siya sa sinabi ko pero agad din siyang ngumiti, tumalikod nalang ako agad bago pa siya mag salita ulit.

I don't know if tama ba 'tong desisyon ko but it's my opportunity, if he wants to know me then I want to know him more. Let's start it here, let's see how honest he is and how long can he keep his secret.

"Do want to go to a park?" Basag niya sa katahimikan. I don't know why we're walking right now.

"Where?" I asked

"Malapit nalang 'yon dito, for sure magugustuhan mo doon. Plenty of foods." Nilingon ko siya, nakagiti pero diretso lang ang tingin niya sa daan.

It somehow made me annoyed. I hate his smile, why does he need to smile and laugh everytime? Wala namang nakakaatawa.

"How do you so sure na magugustuhan ko doon just because it has plenty of foods, hmm?" Nag taas ako ng kilay sa kanya.

"It's because every girl love foods." He answered.

This man!

"Kanina ka pa naka busangot diyan, 'di ka ba marunong ngumiti?" Nakapamaywang na aniya, "Ilang beses palang tayong nagkikita pero never pa kita nakitang ngumiti." I stopped.

"Can you please shut your freaking mouth and mind your own business?" Iritadong saad ko sa kanya, salubong narin ang mga kilay ko dahil sa kadaldalan ng lalaking 'to. Uhh!! Bakit pa kasi ako sumama sa kanya!

He zipped his mouth then raised his both hands, inirapan ko siya at nagpatuloy na sa paglalakad. Agad naman siyang sumunod at hindi na nag salita pa. Maya-maya pa ay nakikita ko na ang maraming tao, marami nga ang mga nag titinda.

"I think we're here." Humarap ako sa kanya. "What do you want to eat?" Hindi siya sumagot sa halip ay inilibot niya lang ang tingin niya sa paligid.

Bumuntong hininga ako, "Hey! I'm talking to you!" What the hell? "Can you please... Uhh!!" Padabog akong tumalikod sa kanya at naglakad papalayo.

"Eto na! Eto na! Wait! Nicole." Natigilan ako nang tawagin niya ako sa fake name ko pero hindi ko siya pinansin at nagtungo nalang sa isa s mga food stall doon na nagtitinda ng takoyaki. I miss this, my favorite takoyaki.