The Arosaville City

CHAPTER 42

Justice Tammara POV:

He is just looking at me with those wide eyes, ano problema Niya? He is still holding my hand pero hindi na masyado mahigpit.

"Teka nga lang bitawan mo Muna ako". Reklamo ko sa kanya.

"your...impossible..." Whispered to himself na dinig ko Naman, anong impossible? What were he thinking? He look quite confused.

He let go off my hand and then he took a step back away from me and grasp his hair and look at me with those confuse eyes again.

"Teka lang, ano ba problema, kindly inform me?". May halong inis ko Sabi sa kanya sabay lapit but what shock me is that bigla siyang umatras sabay lagay sa kamay Niya sa harap stopping me to go near him, nasaktan ako sa gesture Niya Kasi para siyang nandiri nakatingin saakin.

Wh-what the heck is wrong with him? Why is h-he like t-that? Hindi ba Niya alam na nasasaktan na ako?

"Sawyer, what the heck ano ba!!". Naiiyak kung Sabi pero patuloy parin siya sa pag atras palayo saakin.

"J-just dont". Nagsalita nga siya pero Hindi ko Naman alam kung ano Ang ibig sabihin.

"Just don't come near me". He said that makes my heart broke into pieces. Dinig ko pa Ang pagbasag nito. Wala akong naiintindihan kung bakit siya naging ganyan. He was about to leave pero nahawakan ko Ang kamay Niya.

"Te-teka lang Naman, ipaliwanag mo n-naman oh, nalilito na ako....bakit kung makapagsabi ka nalalayuan kita ay para Naman akong may sakit na nakakahawa...you just left me hang here don't you think?". Kahit na paiyak na ako ay pinilit ko paring magsalita. But he remain staring at me blankly. Dahil sa inis ko ay sinuntok ko Ang balikat Niya.

"This is so fucking unfair, ano ba ipaintindi mo Naman, putcha Mukha ba akong manghuhula ha? Look do I have to do some research just to fucking know what's the fuck is your problem with me?". I burst all my anger at Hindi ko na napansin na tumulo na Pala Ang luha ko habang sinusuntok Ang kanyang balikat.

"ANO SUMAGOT KA----

"JUST LEAVE ME ALONE JUST---WHOEVER YOU ARE!!!". He shouted at binalibag pa Ang aking kamay na nakahawak sa kanya T umalis nang Hindi lumilingon, Nakita ko pa Ang mga sundalong nakatingin saaming pwesto.

Parang bigla akong nabingi saaming nadinig.

"JUST LEAVE ME ALONE JUST---WHOEVER YOU ARE!!!".

"JUST LEAVE ME ALONE JUST---WHOEVER YOU ARE!!!".

"JUST LEAVE ME ALONE JUST---WHOEVER YOU ARE!!!".

"JUST LEAVE ME ALONE JUST---WHOEVER YOU ARE!!!".

Bakit pakiramdam ko may alam na siya na ako talaga si justice na nasa katawan ni faith pero bakit ganun, dapat maging Masaya ako bakit pakiramdam ko kabaligtaran Ang nangyari.

This is what I want right? Na Malaman Niya na ako talaga ito. It's my fault right? Why he look disgust.

It's been two days since that incident, he never took a glance at me, kahit nga magkasalubong Sana kami ay iiwas siya. Swerte ko nga at Hindi Niya ako pinalayas dito.

Nandito lang ako sa kwartong ito nakatunganga, naiiyak nanaman ako, Hindi ko maiwasan sisihin Ang Sarili sa pagpumilit na ipaalam Ang totoo kung pagkatao pero mukhang Hindi ko Naman Yun pinagpipilitan eh, bakit nga Kasi siya nagkaganun eh did he really believe that I am the Soul that it's in the body of Faith Cohen?