Chapter 16

68 9 36
                                    

Kau sudah bersedia menunggu Izana di hadapan rumah untuk melawat Kakucho. Setelah Kakucho sedar semalam, dia sudah dibenarkan untuk pulang ke rumah. Berat juga hati kau ingin melawat Kakucho (kot-kot dia mengamuk lagi) dek kerana satu hal tentang kau, dia tidak ingat.

Kau mengambil keputusan untuk mengajak Izana sekali supaya jika berlaku apa-apa, Izana boleh bantu.





"Tenang [name]... Ucho cuma hilang ingatan. Dia bukan sengaja nak lupakan kau. Dia hilang ingatan. Takpa dengan izin Allah, nanti memori dia pulih kembali." Kata kau seorang diri.





Kereta Izana sudah berada di hadapan rumah kau. Kau bergegas menuju ke keretanya.



Izana: Ready tak nak jumpa Kaku?
[name]: Ye
Izana: Ingat, dia sayang kau. Ingatan dia cuma hilang
[name]: Kalau ingatan dia tak kembali?
Izana: Kau boleh tak fikir positif. Aku yakin ingatan dia kembali lagi nanti




Izana memandu kereta menuju ke rumah Kakucho. Hanya suasana yang sepi kau berdua berikan di sepanjang perjalanan. Masing-masing tidak membuka mulut. Tidak ada sepatah pun perkataan yang diungkapkan.






Izana: Dah sampai
[name]: Kau teman aku ye
Izana: Iya aku teman. Dah jom




Assalamualaikum....


"Waalaikumsalam-EH [name], Izana. Jemputlah masuk. Nak lawat Kakucho Eh? Dia ada kat dalam bilik tu. Jom masuk" Kehadiran kau berdua disambut baik oleh makciknya.



Sebaik sahaja kau melangkah kaki masuk ke dalam rumah tersebut, kau sudah dapat merasakan bahawa sesuatu perkara yang tidak baik akan berlaku. Namun kau menepis perasaan tersebut.

Kau dan Izana masuk ke dalam bilik Kakucho dan menemuinya sedang termenung menghadap tingkap.



Izana: Kaku. Aku dan [name] datang lawat kau ni
Kakucho: Masuklah Izana
Izana: Kau ingat aku?
Kakucho: Makcik aku bagitau yang kau kawan aku
Izana: [name]?
Kakucho: Ya, makcik pun ada bagitau tentang semuanya
Izana: Jadi kau dah tahu kan yang dia bakal tunang kau
Kakucho: Aku tau. Tapi aku dah tak ingat langsung. Perasaan cinta aku kat dia pun takda rasa apa-apa seperti yang makcik ceritakan





Kau terkaku mendengar apa yang Kakucho katakan. "Jadi Ucho dah tak sayang aku kah? Dia dah taknak kawin dengan aku? Janji dia tu macam mana? Sabar [name], dia tak ingat langsung sekarang ni" Kata kau sendiri di dalam hati.





Izana: Habistu macam mana dengan [name]?!
Kakucho: Aku... Aku rasa eloklah pertunangan tu dibatalkan
Izana: Kau tak boleh nak batalkan sesuka hati! Dulu kau yang ajak dia bertunang. Sekarang kau nak batalkan?
Kakucho: Aku tau ni salah tapi aku tak ingat langsung. Aku takda perasaan sayang langsung kat dia sekarang ni?
Izana: Aku tak sangka Kaku, tapi at least kau bagi peluang dekat dia
Kakucho: Aku tak boleh. Cuba kau duduk kat tempat aku, mesti kau paham apa yang aku rasa sekarang ni. Ni ibarat aku kawin dengan orang yang aku tak kenal langsung walaupun aku kenal dia sebelum kemalangan





"Tapi, macam mana dengan makcik? Pakcik? Mak dengan ayah saya? Kalau awak batalkan pertunangan ni, apa diorang kata nanti" Kata kau kepada Kakucho



Kakucho: Pasal tu, saya dah bincang dengan makcik dan pakcik semalam. Cuma tunggu nak bagitau dekat family awak je lagi
[name]: Awak memang tak nak bagi saya peluang ke?
Kakucho: Saya tak boleh. Walaupun betul apa yang makcik cakap, di saya cintakan awak sangat-sangat, saya nak awak tahu. Saya takda rasa apa-apa dekat awak sekarang






Kau cuba menahan tangisan dan cuba untuk sentiasa berfikiran positif. Kau bersetuju dengan apa yang Kakucho katakan.



[name]: Baiklah. Kita kawan je dulu okey?
Kakucho: Oke
[name]: Pasal semua tu nanti saya bincang dengan mak dan ayah
Kakucho: Saya minta maaf sangat-sangat, tapi saya jujur. Sekarang ni saya memang takda rasa cinta dekat awak
[name]: Saya faham. Okelah saya balik dulu







Kau pulang ke rumah dengan perasaan yang hampa. Kau tidak sangka bahawa Kakucho akan membuat keputusan sebegitu.





Izana: Dah lah. Nanti ingatan dia pulih balik, korang kawin la
[name]: Ada-ada je lah kau ni
Izana: Aku yakin nanti korang akan bersama lagi. Kalau dah kawin, buat lah anak banyak-banyak. Supaya meriah lagi kedai roti Kaku tu
[name]: Aku tak tau kenapa, tapi aku rasa kitorang takkan kawin
Izana: Kau ni! Fikirlah positif je





"[name]?"

........

"[name]"




Izana: [name] kau kenapa ni! Oke tak?
[name]: Aku tak oke... Dada aku sakit lagi lah
Izana: Jap saba jap aku bawak kau pergi hospital
[name]: Tak payah lah
Izana: Jangan degil. Aku bawak kau pergi hospital sekarang







Izana bergegas membawa kau ke hospital kerana panik melihat dada kau sakit kembali. Dia memandu dengan pantas supaya kau tidak tersisa sebegitu.






Izana bergegas membawa kau menuju ke bilik doktor. Dimana dia melihat doktor, doktor itulah yang akan dia tuju. "Doktor tolong cek kawan saya! Dia kata dia sakit dada! Cepat doktor cepat!"





Kau dibawa masuk ke dalam satu ruangan untuk pemeriksaan. Izana hanya menunggu di luar pintu. Ingin sahaja dia masuk ikut bersama, namun dia tidak dibenarkan masuk.









Doktor: Lama dah ke awak rasa sakit?
[name]: Dari saya remaja dulu, dalam lingkungan umur 17
Doktor: Dari tahun bila ketulan ni, ada dekat awak punya payudara
[name]: Dari umur saya 19 ke 20 macam tu. Tapi ketulan tak teruk sangat sebelum ni. Saya fikir ketulan biasa jak
Doktor: Saya minta maaf, awak sebenarnya menghidap kanser payudara tahap 3
[name]: Kanser? Tapi bukankah umur saya masih terlalu muda untuk menghidap kanser payudara
Doktor: Ya saya tahu. Jarang sekali orang yang umur kamu ni menghidap kanser payudara. Tapi semua tu tak mustahil akan berlaku
[name]: Jadi, apa saya perlu buat?
Doktor: Dengan kondisi kanser awak yang berada dekat tahap 3 ni, saya sarankan awak menjalani pembedahan. Namun sebelum tu, awak boleh buat terapi terlebih dahulu







Kau tidak percaya bahawa kau akan menghidap penyakit berikut. Selalunya hanya di dalam drama sahaja. Namun ini terjadi kepada diri kau sendiri.




Izana: [name] kenapa? Apa doktor cakap?
[name]: Aku... Aku ada kanser payudara
Izana: Hah? Kanser? Tahap berapa?
[name]: Tahap 3
Izana: [name].... Aku minta maaf atas apa yang jadi dekat kau sekarang ni
[name]: Takpa
Izana: Satu-satu perkara jadi dekat kau. Oke aku nak kau janji dengan aku
[name]: Janji apa?
Izana: Kalau kau nak minta pertolongan, jangan malu nak panggil aku. Aku janji aku akan tolong kau, aku akan teman kau
[name]: Izana..... Kenapa kau baik sangat
Izana: Kenapa kau nangis! Dah dah jangan terharu, jom aku hantar kau balik. Biar aku yang cakap pasal ni dan pasal Kaku dekat mak dan ayah kau










-Oke apasal aku rasa chapter kalini macam merepek rempeyek sangat. Oke dah lah guys nanti aku sambung chapter lagi. Aku memang, time nak sekolah baru lah idea mencurah-curah. Aku punya plan haritu memang nak settlekan chapter ni sebelum sekolah tau.

Stargazing [Hitto Kakucho]✔️Where stories live. Discover now