Saving Austin

Connected Strategies

-Emma Griffin-

November 24, 2026
10:20 am
Emett District Subdivision, Ireal City

"You're the real deal in my body right now? No kidding," pabulong na sabi ni Logan mula sa kabilang linya subalit ang bihirang malakas na boses ni Emery ang umalingawngaw. Inilayo ko pa ang hawak kong cellphone mismo ni Logan.

"Oo nga! Mamaya na tayo magtalo about sa pagpapalit-palit natin ng katawan!" pabulong ko ring sumbat na ikina-iling na lamang ng lalaking katabi ko o kasalukuyang si Sophia. Ano ba?! Nagmamadali na nga kasi kami kaya hindi ko na kayang patagalin ito.

Naririnig namin sa tawag ang mga padyak ni Logan palayo at may isang boses din ng lalaki ang ilang beses pang tumawag ng Emery. Siya nga si Emery.

"Fine! Fine! Huwag na huwag mong papakialaman ang katawan ko."

I twitched my lips and almost wanted to punch his own phone but Cedric or Sophia halted my fist. "Ano ba? Logan! Oo na nga. Nasaan ka ba ngayon? Ano pa bang inaasikaso mo't palakad-lakad ka lang diyan?!"

Biglang sumingit ang katabi kong lalaki sa pagsigaw ko sa cellphone habang napapaungot ang boses ni Emery sa linya.

"Dapat ka nang dumiretso rito sa bahay ninyo. Pipigilan natin si David sa pagbiyahe para maligtas si Austin at ang katawan ko," bilin ni Sophia kay Logan kaya sinundan ko 'yon ng ilang beses na 'oo'.

We heard how Logan revved a car's engine that made Sophia and I look at each other.

"I'm currently leaving Austin's house. I was in a hurry to approach him here just to stop him from going but I was late," he said across the line. I sighed and constructed of another way.

"Didiretso na siya ngayon sa Kiran Street para hintayin ang katawan ko," ani Sophia. Right, if Austin left their house just before Emery--- or Logan tried to approach him, he's probably on his way to Kiran Street now.

"We know. And you're going to meet Luciana by 2 pm, right?" Tumango si Sophia pero katawan ni Cedric ngayon ang nakikita ko. I bit my lower lip.

"Tama, sa mismong Clock shop na katapat ng Café ang meeting spot namin at pasado ala-una na ng hapon kami nagkita. Ilang minuto na lang bago mangyayari ang aksidente matapos naming magkita," Sophia added and she even creased Cedric's brows when she saw how I almost bit Logan's nails. Ew talaga! Mabuti't hindi ko ginawa.

"I see. But Kiran's a bit far away from where I am right now. Ang kailangan kong gawin ay ang dumiretso muna sa bahay o sa kinaroroonan ninyo ngayon," rinig naming sabi ni Logan kaya napatango kami ni Sophia. "I better help you stop the Truck's driver before it's too late."

"Alam niyo na bang nakainom siya ng inuming may drugs sa gabi ng November 23? Gabi bago siya maaksidente?" tanong ng kausap namin sa phone at dahil doon, taka akong pinanood ni Sophia sa pag-lock ng kuwarto ni Logan bago bumalik sa kama.

"Oo, alam ko na ang tungkol doon. Ang nainom niyang drinks kagabi ang sanhi kung bakit iba ang inaasta niya ngayon na nagdulot din siguro ng aksidente," I told them. I was about to explain things to Sophia but she showed Cedric's palm to me. She's trying to say that it's not necessary anymore to explain things she didn't know.

"10:25 am pa lang naman kaya may panahon pa kayo para hainan si David ng kape."

"Kape?" I asked Logan.

"In the real past, I offered a coffee to him and to his other dude named Cedric. It seemed like the coffee I gave effectively changed his consciousness so might as well serve one to that David dude now."

Roger! Tumango-tango pa kami ni Sophia na may kasama pang ngisi. Then the coffee Logan had given to David that time quitely woke David up.

"Pero magiging sapat na ba 'yon para hindi na magkaroon ng problema sa pagmamaneho niya?" tanong ni Sophia na inunahan pa ako kaya binigyan ko siya ng thumbs up. Ang bilis niyang makaintindi sa kuwento, ah?