Just sad song Harry Styles ff

9

-Chyba żartujesz! - Wybucha śmiechem.
-Nie. Skoro to jedyny sposób...
-Dobra. Mam inny pomysł.
-Słucham uważnie.
- Oddasz mi mój notatnik w całości, za to pomogę ci za darmo napisać tyle piosenek ile chcesz. - Na te słowa oczy mu znów się świecą i przytula Brook ze szczęścia.
Wchodzą znów do pokoju, lecz gdy otwierają drzwi coś ich przez chwile blokuje.
- Niall, nie podsłuchuje się! - na słowa Harrego, Niall zaczyna się Śmiać.
-Sorki nie mogłem się powstrzymać.
-I do czego doszliście - Louis to na własne słowa porusza zabawnie brwiami, mając na myśli coś dwuznacznego. Nikt się nie śmieje, oprócz jego dziewczyny,która od razu robi się czerwona i chowa twarz w jego tors.
-Poznajcie moją tekściarkę Brook.
*30 minut później *
Harry parkuje przed hotelem i ponownie patrzy na Brook.
- To kiedy się spotkamy? -pyta, znów patrząc się jej bardzo głęboko w oczy.
- Za 3 godziny, będzie wtedy 17, wiec możesz wtedy przyjechać po mnie.
-Dobrze. Miło mi to słyszeć.
- Oddaj mi... - Harry jej przerywa gestem dłoni.
-Ale ty jesteś nerwowa, okres masz?
-Nie, inaczej byś juz nie żył.
-Dobrze wiedzieć. Proszę - podaje jej notes.
-Cześć - mówi Brook otwierając drzwi.
-A buzi? - Harry uśmiecha się złowieszczo.
Brook nie wie skąd znajduje w sobie na tyle odwagi, że całuje go namiętnie w usta. Harry nie potrafi się ruszyć. Ten gest bardzo go zawstydził, co jest nie częste.
-Do widzenia. - Teraz to Brook zostawia oszołomionego Harrego, tak jak on gdy ją przytulił.
-Kto to jest?! - Krzyczy w pustym aucie, gdy Brook jest juz w hotelu. Nie sądził, że ktoś może tak wstrząsnąć jego życiem.
-Styles tylko się nie zakochaj -mówi sam do siebie i odjeżdża.
Teraz wie, że nie może się doczekać, aż znów ją zobaczyć.
Wjeżdża na ulicę, a tam ciągnący się ogromny korek. Ma czas rozejrzeć się po.ulicy. Dostrzega jubilera i od razu pomyślał o Brook.
Jak zwykle parkuje tak jak mu się podoba i wychodzi z auta. Na szczęście znów nie ma fanów ani reporterów,wiec spokojnie kieruje się po prezent dla Brook.