Zij besloot een wandeling te maken.
Haar blauwe trenchcoat losjes om het slanke lichaam,
De halflange, bruine haren dansend door de wind,
Haar gedachten ondertussen verwijderd en meeliftend met diezelfde koude, onzichtbare oorzaak van hetgeen wat allemaal leek te dansen.
Ze ging zitten toen ze aankwam op de enige plek waarvan ze zeker wist dat ze alleen zou zijn,
Sloot haar ogen
En begon langzaam te schommelen.
YOU ARE READING
Aanraken (De Tegenpolen-serie deel 1)
Short StoryHij kan niet tegen aanrakingen. Zij doet niks anders dan mensen aanraken. Hij wedt nooit een mens te willen aanraken. Zij doet er alles aan hem het tegendeel te bewijzen. ~ Eén van mijn eerste verhalen ooit geschreven, dus verwacht een totaal crin...
