Hij keek haar aan,
Speelse glans in zijn ogen,
Haren in de war,
Liefde in het gezicht.
Zelfs na al die jaren.
Ja, het leven had ze veranderd,
En ze hebben het zwaar gehad,
Maar dat betekende niet dat de liefde voorbij zou zijn,
Zo voelde het althans niet.
'Dat voelde wel als iemand die er klaar voor was.'
Hij grinnikte
En besloot vrijwillig zijn hand met de hare te verenigen.
Tja, je dacht toch niet dat dat weer terug naar het oude was?
YOU ARE READING
Aanraken (De Tegenpolen-serie deel 1)
Short StoryHij kan niet tegen aanrakingen. Zij doet niks anders dan mensen aanraken. Hij wedt nooit een mens te willen aanraken. Zij doet er alles aan hem het tegendeel te bewijzen. ~ Eén van mijn eerste verhalen ooit geschreven, dus verwacht een totaal crin...
