Ze voelde plotseling een tsunami aan emoties in haar vloeien,
Maar woede en irritatie hielden de boventoon.
Haar handen trilden toen ze het papiertje vol woede wegsmeet,
Plotselinge tranen rolden ondertussen over haar wangen.
Ze voelde zich opeens gebruikt,
Een beker die gewonnen moest worden,
Een voorwerp om mee te pronken,
Maar die later gewoon zou gaan verstoffen in de kast.
Toen wist ze het zeker:
Haar hart wilde ze niet meer terug. Ze wilde gewoon weer als een mens gezien worden en niet als een trofee.
En zo maakte ze voor de tweede keer in haar leven een besluit dat haar brak.
YOU ARE READING
Aanraken (De Tegenpolen-serie deel 1)
Short StoryHij kan niet tegen aanrakingen. Zij doet niks anders dan mensen aanraken. Hij wedt nooit een mens te willen aanraken. Zij doet er alles aan hem het tegendeel te bewijzen. ~ Eén van mijn eerste verhalen ooit geschreven, dus verwacht een totaal crin...
