Hij ging wat rechter zitten
En glimlachte wat ongemakkelijk,
Haar ondertussen subtiel een geïrriteerde blik toezendend.
De man met de te strak achterover getrokken, zwarte haren schreef zijn naam op,
Maar zijn pen bleef in de lucht hangen toen zij stil bleef.
'Mag ik ook nog uw naam weten, mevrouw, net zoals de reden waarom jullie hier zijn?' vroeg de directeur met een ondertoon die hij niet kon plaatsen.
'Sophie Sentire,' hoorde hij naast zich.
En in de seconde die daarna verstreek besefte hij opeens dat dit niet meer een kwestie van toeval kon zijn.
Sentire: Het Latijnse woord voor voelen,
Het liet zijn hart een slag sneller slaan.
YOU ARE READING
Aanraken (De Tegenpolen-serie deel 1)
Short StoryHij kan niet tegen aanrakingen. Zij doet niks anders dan mensen aanraken. Hij wedt nooit een mens te willen aanraken. Zij doet er alles aan hem het tegendeel te bewijzen. ~ Eén van mijn eerste verhalen ooit geschreven, dus verwacht een totaal crin...
