Aanraken (De Tegenpolen-serie deel 1)

Dankwoord

Oké, ik heb dit al de hele dag uitgesteld, maar nu ga ik het toch echt doen:

Het deel dat mensen in echte verhalen zelden lezen, ga ik nu schrijven.

Dit verhaal begon als een experiment. Een test om te kijken of ik op een volledig nieuwe en volgens mij originele schrijfstijl een écht kortverhaal kon schrijven én interessant houden. Het was nooit de bedoeling geweest dat dit verhaal  nummer drie en volgens mij zelf een keer nummer twee zou staan in romantiek en later nummer één bij kortverhaal. Het was nooit de bedoeling geweest dat dit verhaal zo goed liep, waardoor ik tot zelfs inspiratie kreeg voor een volledige serie, iets wat normaal helemaal niks voor mij is.

Het is toch echt gebeurd. Dit verhaal werd meer en meer bekend. Kreeg meer en meer trouwe lezers die ervoor zorgden dat ik meer dan 51K reads kreeg, meer dan achtduizend votes en bijna negenhonderd reacties in drie maanden. Bizar als je het mij vraagt. Lezers vonden het leuk, begonnen het te volgen, leefden mee, begonnen míj te volgen. Ik werd mede door dit kortverhaal opeens een schrijfster op Wattpad die je goed in het oog moest houden, want wie weet wat ze nog meer in petto zou brengen.

Misschien cliché, maar had ik dit ooit verwacht? Nee. Gehoopt? Misschien, al ben ik niet zo'n type. Ik ben te nuchter daarvoor, te naïef.

Ja, ik heb hier negatieve reacties op gehad. Het was veel te kort om een goed verhaal te zijn waarin je echt kon meeleven, het was raar geschreven, te verwarrend en die glans van poëzie was zwaar mislukt. En ja, ik vond die reacties niet leuk, helemaal niet toen tot zelfs sommige vriendinnen toegaven dat dit niks voor hen was, maar weet je, het was beter. Dit verhaal is niet de smaak van iedereen en dat zorgt voor een groepje waar ik ontzettend van heb genoten.

Ik ga geen mensen persoonlijk bedanken. Niet alleen omdat ik dan mensen vergeet, maar ook omdat er genoeg trouwe lezers zijn waarvan ik nog altijd niet het bestaan afweet. Dus tegen jullie allemaal:

Bedankt, voor alles. Voor de positieve én negatieve reacties, voor de verbeteringen, voor de reads en de prachtige comments en ja, ook de votes, maar die boeien me nog het minst. Jullie zijn geweldige lezers.

PS: Ja, er komt een deel twee zoals jullie weten. Wanneer weet ik niet, maar jullie zullen het wel zien verschijnen (ik meld het niet in dit verhaal). Ik ben nu bezig met een nieuw experiment. Ook een kortverhaal, maar dan in een heel ander genre. Die maak ik eerst af (relax, is al bijna af), zet hem op Wattpad en begin dan met deel twee als ik genoeg inspiratie heb. Ik wil eigenlijk me ook weer focussen op gewoon lange verhalen, maar deel twee komt er, en niet over een al te lange tijd.

Dit is de laatste keer dat ik hierop wat plaats. Dan klik ik voor het eerst ooit op "voltooid" en laat ik het verhaal achter me. Daarna vier ik dat ik mijn Wattpad verjaardag van enkele dagen geleden ben vergeten, maar wel voor het eerst een verhaal heb voltooid op Wattpad.

Xx De originele en enige schrijfster van dit verhaal.