Ze keek naar de blauw post-it in haar handen,
Aaide de droge inkt zachtjes
En genoot stiekem van het gevoel alsof zijn emoties via het papiertje naar haar toestroomde.
Toeschouwers keken haar afwachtend aan,
Te nieuwsgierig naar haar reactie erop.
Dus haalde ze een hand door haar haren,
Glimlachte sluw,
Las redelijk hard de keurig ouderwets geschreven zinnen voor die er stonden
En zag tot haar verbazing dat meisjes gillend in zwijm vielen.
"Je mag misschien de weddenschap nog altijd niet gewonnen hebben, mevrouw Sentire, je hebt wel het enige gestolen waarvan ik zeker was dat ik het goed had opgeborgen, met minstens drie sloten en een dikke ijslaag er omheen. Maar houd hem maar, net zoals het boek, ik weet zeker dat jij er meer mee kan, net zoals dat ik genoeg met de jouwe kan."
JE LEEST
Aanraken (De Tegenpolen-serie deel 1)
Short StoryHij kan niet tegen aanrakingen. Zij doet niks anders dan mensen aanraken. Hij wedt nooit een mens te willen aanraken. Zij doet er alles aan hem het tegendeel te bewijzen. ~ Eén van mijn eerste verhalen ooit geschreven, dus verwacht een totaal crin...
