Chapter 21

78 4 0
                                    

Group

Lumipas ang Biyernes‚ Sabado at Linggo ng hindi ako makatulog ng ayos at wala lagi sa sarili.

Labis nalang ang pasalamat ko at andyan si Mia para laging kumausap sa akin at lagi niya akong kinu-kumusta.

Bagamat nakakausap ako sa bahay lagi lang tipid ang sagot ko sa mga katanungan nila sa akin.

Alam kong nahahalata ni ate ang pagiging balisa ko sa mga nagdaang araw pero hindi niya naman ako kinukulit sa bagay na nahahalata niya.

Araw ng lunes ng mag simula akong kumilos para pumasok sa school.

Hindi ako tumanggi ng alokin ako ni Mia ngayong umaga na sabay kaming pumasok sa school. Susunduin niya ako sa bahay at dederetso sa MPU. Hindi na ako tumanggi dahil baka ako ang mamatay sa daan kung puro ako tanggi sa tulong na ibinibigay.

Aminado akong sa sobrang hina ko ngayon‚ kailangan ko na ng tulong.

"Thank you Mia." Sinserong sabi ko ng makarating siya sa bahay at makaupo na ako sa kotse niya.

Tumango siya at hinalikan ako sa pisngi.

"You know‚ I'm always here for you." Sinsero ding sabi niya.

Ngumiti lang ako ng tipid at tumingin sa daan. Sumulyap ako sa rearview mirror ng sasakyan para makita ang gawi papunta sa bahay ng taong gustong-gusto ko ng masilayan.

Nakita ko ang pagbaling ng tingin sa akin ni Mia na bagamat may gustong sabihin hindi niya na isiniwalat 'yon dahil ayaw nang banggitin pa ang kahit na anong pangalan.

Nilibot ko ang paningin sa kabuoan ng MPU ng umikot ang sasakyan ni Mia papuntang parking lot.

Tila naging bago sa paningin ko ang itsura ng paaralan.

Napanguso ako matapos bumaba at dumiretso kami ni Mia sa first subject.

Maaga pa kami at tama lang sa ilang minuto bago magsimula ang klase namin.

Pati ang mga kaklase ko ay nanibago ako. Bigla ay na miss ko sila Callie at Bethany na kasama ko sa kadaldalan sa loob ng classroom.

Maya-maya lang ay pumasok ang first subject professor namin.

"Okay Good morning class!! It's nice meeting all of you again."

"Good  morning professor." Bati naming lahat.

"Alam kong lahat ay naguguluhan padin bakit hanggang ngayon ay may pasok pa tayo when in fact tapos na ang sem. But as what I said‚ the school decided that everyone will continue the next school year without any vacation."

Yon ang unang binanggit ng professor namin. That's what my thoughts too. Naguluhan ako bakit pinapapasok kami ng professor namin 'gayong wala ng pasok kaya nga nangyari yung insidente sa The Club dahil sa party for ending of school year.

Pero ayon nga‚ it is all voluntarily kung mag-aaral ka padin sa MPU at next school year kana or you will leave the school if ayaw mong walang bakasyon.

But of course kami ni Mia mas sumang ayon na pumasok dahil mas mapapabilis ang taon. Mas pabor sa amin. We don't mind if we don't have any vacation at all.

That's what the rest of the students wants to.

Ngayon ko lang din narealize na ang panaginip ko ay tugma sa nangyayari. We have class in my dream kahit bakasyon dapat. It just give me hint na may klase agad kami which is another school year but almost days lang ang time lapse.

Same professors and same blockmates ngayong school year.

We're now third year college.

"And also congrats to our ano 'no? To our graduates. I think the graduation will happen if one of the victims of the incident are be able to attend‚ since he or she is a graduating students as far as I remember‚ but for now it's postponed. Just tell it to your relatives if ever you have a graduating relatives that is also a students here." Muling pagku-kuwento ng professor.

Love UnknownNơi câu chuyện tồn tại. Hãy khám phá bây giờ