"Με την πρώτη ματιά" (Υπό διόρθωση)

Untitled Part 22

Μαικλ p.o.v

Aπο κεινη την μερα στο σπιτι της δεν μπορω να την βγαλω απ το μυαλο μου.Ολη την βραδυα σκεφτομουν μονο τα χειλη μου πανω στα δικα της.Τι στο καλο μου συμβαινει με αυτη την κοπελα? ειχα καιρο να κολλησω με καποια τοσο πολυ.Ισως φταει το οτι μου παει συνεχεια κοντρα,και αυτο γαμωτο με αναβει τοσο πολυ.

Ζητησα το κινητο του Ανδρεα να μπω στο facebook δηθεν το δικο μου ειχε κλεισει απο μπαταρια.Μολις εκεινος κοιμηθηκε μπηκα στο προφιλ της και εβλεπα τις φωτογραφιες της.Αμεσως το χαμογελο της ηρθε στο μυαλο μου.Με τρελενε τοσο πολυ.Πανικος με επιασε οταν την ειδα να κατεβαινει,εκρυψα το κινητο και εκλεισα τα ματια μου.Την ενιωσα να ερχεται διπλα μας και να μας περνει τα τηλεχηρηστιρια απο το χερι ενω εκλεισε την τηλεοραση.Αυτα μου κανει τετοια ωρα και δεν θα μπορεσω να αντισταθω.Φορουσε ενα κοντο σορτσακι και μια μπλουζα με την κοιλια της εξω κ η φαντασια μου οργιαζει.Αν δεν ηταν ο Ανδρεας θα την εβαζα κατω και...Την ακουσα να περνει μια βαθεια ανασα και να πηγαινει στην κουζινα και βγηκα απο τις σκεψεις μου.Αυτη ηταν η ευκαιρια μου η τωρα η ποτε.

Συκωνομαι αθορυβα και πηγαινω προς τα κει.Εχει τεντωθει να φτασει ενα ποτηρι στο πανω ραφι κανοντας μυτακια ενω θελω να ξεσπασω σε γελια.Την πλησιαζω αθορυβα και καθως ακουμπαω την κοιλια της κατεβαζω το ποτηρι.Γυρναει προς το μερος μου βγαζοντας μια κραυγη ενω τα σωματα μας συγκρουονται.Περνει βαθεια ανασα ενω η απορεια ειναι ζωγραφισμενη στο προσωπο της.Την βλεπω ετοιμη να μου ορμιξει ειναι.Τα ματια μου κολλημενα στα μισανοιχτα χειλη της ενω το μονο που σκεφτομαι ειναι να την παρω εδω πανω στον παγκο.Ειματαν σε αποσταση αναπνοεις,την ειχα εγλωβισει σε σημειο να μην μπορει να κουνηθει,ενω τα χειλη μας απειχαν μολις λιγα εκατοστα.Τρελαινομουν μονο στην ιδεα οτι εχω τετοια επιρροη πανω της.Και τοτε την ακουω να μιλαει.

<<Εισαι τρελος παιδακι μου ..με κατατρομαξες >>λεει ψιθυριστα ενω βαζει το χερι της πανω στο στηθος της.

Ναι τρελος για σενα σκεφτομαι.<<Σε ειδα που δυσκολευοσουν και ειπα να βοηθησω >>λεω διπλα στο αυτι της και την βλεπω να ανατριχιαζει.

<<Δεν ηταν αναγκη θα τα καταφερνα και μονη μου >> λεει καθως σμιγει τα φρυδια της.Προσπαθει να απομακρυνθει απο διπλα μου αλλα ματαια.Πλησιαζω ακομα πιο πολυ πανω της καθως ακουμπαω στην κοιλια της.Αρα νιωθει ποσο ερεθισμενος ειμαι αυτη την στιγμη για κεινη.