"Με την πρώτη ματιά" (Υπό διόρθωση)

Άτιτλο κεφάλαιο 35

Λες και ειχε σταματησει ο χρονος εκει.Τοσο απιστευτα ομορφος σημερα και ξαφνικα ξεχναω να αναπνευσω.Φοραει ενα μαυρο στενο παντελονι και απο πανο ασπρο πουκαμισο με μαυρο παπιγιον.Τα μαλλια του ειναι χτενισμενα στο πλαι και δειχνει σαν διασημος βγαλμενος απο περιοδικο.Θεε μου δεν το πιστετυω οτι κοιμηθηκα με εναν τετοιο αντρα.Νιωθω την καρδια μου να θελει να βγει απ την θεση της και το σωμα μου σε υπερενταση.Τα βλεμματα μας εχουν κολλησει ισως για καποια δευτερολεπτα και στο τελος μου σκαει ενα χαμογελο.Κανω οτι δεν το προσεχω και τσιμπαω την Χαρα για να παμε επιτελους να κατσουμε.Ευτυχως καταλαβαινει και σταματαει την φλυαρια με την νυφη και αφου χαιρεταμε και της ευχομαστε τα καλυτερα πηγαινουμε προς το τραπεζι.

Ολο το βραδυ προσπαθω να τον αποφυγω και παρακαλαω απο μεσα μου να μην σηκωθει η νονα και ο νονος να χορεψουν και μεινω μονη μου.Ο Αντρεας και η Χαρα δεν εχουν σταματησει εδω και μια ωρα.Τους βλεπω που με φωναζουν να σηκωθω αλλα κανω οτι δεν ακουω.Δεν ξερω να χορευω αυτα τα παραδοσιακα τραγουδια οποτε καλυτερα να κατσω στην θεση μου απ το να γινω ρεζιλη.Αν και δεν νομιζω να το προσεξει κανεις.Ολοι διασκεδαζουν και η ατμοσφαιρα στην αιθουσα ειναι υπεροχη.Η ωρα κοντευει 2 μιση και στα τραπεζια σερβιρουν την τουρτα.Χασμουριεμαι ξαφνικα ενω παιρνω το κινητο τα χερια μου.Εχω 4 μηνυματα απο κεινον,δεν τα διαβαζω και το βαζω ξανα στην θεση του.

<<Δεν βαρεθηκες να καθεσαι ; >> ακουω καποιον να μου λεει και γυναω.Βλεπω τον Αλεξ με ενα χαμογελο ως τα αυτια μουσκεμα στον ιδρωτα και λαχανιασμενο.

<<Αν ειναι να γινω ετσι καλυτερα να καθομαι >>του λεω ενω του δειχνω τον ιδρωτα που σταζει στο προσωπο του.Γελαει δυνατα ενω με πιανει απ το χερι.

<<Σου υποσχομαι δεν θα το μετανιωσεις.>> με κοιταει με φατσα μικρου παιδιου και με βαζει σε σκεψεις.

<<Καλα αλλα μονο για λιγο >> λεω ενω σηκωνομαι και τον ακολουθω στον χορο.

Στην αρχη νιωθω αβολα αλλα λιγη ωρα μετα γελαω με την ψυχη μου και τα ποδια μου κουνιουνται απο μονα τους.Νιωθω οτι θα πεσω κατω,τα ποδια μου δεν με κρατανε αλλο ενω πεθαινω απο την ζεστη.Και αυτη την στιγμη μετανιωνω που εβαλα μακρυ φορεμα.Κοιταζω γυρω μου μηπως και τον δω και η καρδια μου σφιγγεται μολις αγκαλιαζει μια ξανθια κοπελα.Δειχνουν χαρουμενοι και οι δυο.Σταματαω να τους κοιταζω ενω κανω νοημα στην Χαρα οτι παω να κατσω γιατι μου εχει κοπη η ανασα.

Κατευθυνομαι προς την τουαλετα και τρομαζω με τον εαυτο μου.Τα μαγουλα μου κατακοκκινα και τα μαλλια εχουν κολλησει στο ιδρωμενο μου μετωπο.Παιρνω μερικες βαθειες ανασες και βγαινω εξω.Η Χαρα καθεται στο τραπεζι μονη της καθως την πλησιαζω.

<<Δεν αντεχω αλλο ειμαι πτωμα παω να ξαπλωσω >> λεω με θλιμμενη φατσουλα.

<<Και εγω με πεθαινουν τα ποδια μου,ειχα χρονια να χορεψω ετσι >>

<<Θα πατε σπιτι η θα μεινετε εδω ;>> ρωταω.

<<Περιμενω τον Ανδρεα δεν ξερω.Αλλα μαλλον θα μεινω εδω δεν μπορω να περπατησω >> λεει και γελαει.

<<Καλα θα ειμαι στο μικρο δωματιο αν θες >> της λεω και την χαιρεταω.

Μολις βγαινω απ την αιθουσα ξεφυσαω δυνατα ενω βγαζω τα τακουνια που εχουν αφησει σημαδια στα ποδια μου.Νιωθω να ξελαφρωνω μολις ακουμπαω τις πατουσες μου στο κρυο πατωμα.Κλεινω τα ματια απο την ευχαριστηση ενω νιωθω καποιον να με τραβαει απ το μπρατσο και βγαζω μια κραυγη.Ερχομαι αντιμετωπη με εναν θυμωμενο Μαικλ και ξαφνικα γελαω σαν υστερικη.Τα μαλλια του πλεον ανακατεμενα.Το παπιγιον εχει εξαφανιστει και εχει ανοιξει τα πρωτα κουμπια του πουκαμισου του.Η ανασα του μυριζει αλκοολ αλλα ακομα και ετσι εμενα μου φαινετα τοσο τελειος.Μπορω να διακρινω την θλιψη στα ματια του ετσι οπως με κοιταει,και θελω τοσο πολυ να χωθω στην αγκαλια του αυτη την στιγμη.

<<Σου εχει γινει συνηθια βλεπω να με τρομαζεις.Τι θες; >> λεω με σοβαρο υφος πλεον.

<<Εσενα >> λεει και χωρις να προλαβω να αντιδρασω ενωνει τα χειλη μας.Πιανει το προσωπο μου με τα χερια του ενω τον σπρωχνω διχως αποτελεσμα.Δακρυα εχουν μαζευτει στα ματια μου και τα αφηνω ελευθερα να πεσουν σο προσωπο μου.Μεσα μου επικρατει πολεμος συναισθηματων.Σταματαω να αντιστεκομαι και παραδινομαι στο μαγευτικο φιλι του.

ΞΕΡΩ ΕΙΝΑΙ ΜΙΚΡΟ ΑΛΛΑ ΝΥΣΤΑΖΩ ΠΟΛΥ.ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΨΗΦΟΥΣ,ΜΕ ΚΑΝΟΥΝ ΤΟΣΟ ΧΑΡΟΥΜΕΝΗ.ΝΑ ΠΕΡΝΑΤΕ ΟΜΟΡΦΑΑ ΦΙΛΙΑ ΩΣ ΤΗΝ ΕΠΩΜΕΝΗ ΦΟΡΑ <3