His Missing Piece (MBS #3)

Prologue

I apologize for the inconsistence. I haven't fixed the storyline yet so, I'm quite indecisive that's why I'm into publish-unpublish pero, ito na talaga. Final na ito. Naayos ko na kaya hindi ko na ia-unpub.

Reminder, some scenes were changed. Thank you!

-

"KUYA..." Yanah's voice broke but, she tried her
best to call her brother. Kahit hinang-hina ay lumapit siya sa kapatid at yumakap dito.

Her brother, Yael hugged her back and whispered comforts to her but, she just cried louder.

People stared at them with sympathy but, no one voices it out. Pinanood nila ang magkapatid na magkayakap habang parehong umiiyak. Tahimij ang buong lugar kaya rinig na rinig ang pag-iyak ni Yanah.

Isang kapitbahay ang lumapit sa kanila at bahagyang tinapik ang balikat ni Yael. Tumingin dito ang lalaki at hindi umimik.

"Yael, hijo, kumain muna kayo ng kapatid mo. Nagluto ako ng sopas sa loob. Kami na muna ang bahala dito," sabi ng kapitbahay nila na kaibigan din ng ina.

"Salamat po, Aling Myrna," mahinang sabi ni Yael. Tumango lang ang ginang at umalis na. Humarap naman si Yael sa kapatid at tinapik ito.

"Yanah, kain muna tayo sa loob. Kagabi ka pa walang kain," masuyong bulong niya sa kapatid.

Yanah sniffed and slightly nods at her brother. Sabay silang pumasok sa loob ng bahay at naabutan ang ilang kapitbahay na tumutulong sa pag-aasikaso doon.

"Yanah, Yael, kain na kayo."

Yanah nodded at them. Inalalayan siya ni Yael na maupo sa upuan doon at ipinaghanda ito ng mainit na sopas at tubig. Matapos ay kumuha naman siya ng sariling pagkain niya.

Tahimik silang kumain. Walang tigil sa pagtulo ang luha ni Yanah pero, inaalis niya 'yon at pinipilit ang sarili niyang kumain. Alam niya kasing magagalit ang ina sa kaniya kapag hindi siya kumain. Alam din niyang nag-aalala ang kuya niya sa kaniya.

Yael, on the other hand, silently ate his food. Ramdam niya ang pagkirot ng buong sistema niya pero, walang tumutulong luha sa kaniya. Tiningnan niya ang kapatid at napahinga siya nang malalim nang mapansin ang paulit-ulit na pagpunas ni Yanah sa pisngi niya.

"Yanah..." tawag niya sa kapatid na agad nag-angat ng tingin sa kaniya.

"Tahan na. Baka mahirapan kang huminga," marahang sabi niya sa kapatid.

"Kuya... wala na si mama..."

Everyone knows how devastated and torn they are. Alam nilang kahit tahimik ang magkapatid ay sobra-sobra ang pag-inda ng kirot sa kanilang sistema. Kaya ang mga kapitbahay nila ang kumikilos para maasikaso ang mga dumadalaw sa burol ng ina.

Kamamatay lang ng ina nila Yael at Yanah. Wala silang alam na may iniinda pa lang sakit ang ina at huli nang natanto na namatay ito dahil sa impeksyon mula sa aksidente na kinasangkutan nito noon. Hindi nila inaasahan kaya sobrang sakit para sa kanilang dalawa.

Ngayon, sila na lang ang magkasama. Wala na ang ina nila pero, nangako si Yanah at Yael na magpapatuloy sa buhay.

-

"NAG-AARAL ka na naman. Gabing-gabi na ah, hindi ba sasakit mata mo d'yan?" Ralphmond lifts up his gaze only to find his brother, Kobi, leaning on the doorframe.

Bumuntonghininga si Ralph at sumandal sa pader. "Kailangan ko ng distraction, kuya," sabi niya. Lumambot ang ekspresyon ng mukha ni Kobi at saka siya lumapit sa kapatid. Naupo ito sa kama at tinapik ang balikat ng bunso.

"Gusto mo ng yakap?" tanong ni Kobi sa kapatid. Ralph tried stopping his tears but, he failed. He lets himself move and hug his brother.

"Death anniversary ni papa bukas..." bulong niya habang yakap ang kuya niya.