Tanıtım

3.4K 132 12
                                    

Bu benim için en zor şeydi sanırım. Severken gerçeklerle acı çekmek. Ama bildiğim gerçekler ya yanlışsa.

Yanımda ağlayan adama bakıyordum. Dokunsam camlar paramparça olacak ve bu kırık camlar ikimizin de canını yakacaktı. Sarıldım.. O kırık camlar ikimize de batıyordu. Ama önemli değildi. Daha ne kadar acıtabilirdi ki?

Bir insanın en büyük acısı sanırım sevdiği birini kaybetmek. Peki bu kişi gözleri önünde öldürüldüyse?

Alaz Koza... Yıllarca babasının dediğini yapan küçük bir çocuk. Acıma duygusunu annesini kaybederek yitiren çocuk şimdi ise karşısındaki kimseye acımıyor. Ama bilmediği şey, içindeki çocuğun hala içeride bir yerde saklanıyor olduğunu....

Alaz Koza namı değer Gölge...

Onun gözlerinde herkes vahşiliği görürken ben onda sevgi görüyordum. Tadamadığı sevgiyi arayan bir çocuk görüyordum. Ama o çocuğu benden başka kimse görmüyordu. O plana sadık kalmıştı. Ona söylenilen her şeyi yapmış ve güçlenmişti. Tek bir hedefi vardı onun. Geçmişte yaşatılan acının hesabını almak... Peki bunu alabilecek miydi? Yapabilecek miydi?

İlk kitabımla karşınızdayım. Daha öncede yazıyordum ama uzun bir süre ara vermiştim. Umarım paslanmamışımdır ve bu hesaptaki ilk kitabımı beğenirsiniz.❤️

Gölge'nin Gerçek YüzüHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin