Gölge'nin Gerçek Yüzü

1

Kulağımda ki kulaklıkla son ses yatağımda uzanmış Demet Akalın 'ın gölge şarkısına bağırarak eşlik ediyordum.

O bir masalmış, biri anlatmış
Bir gün varmış, bir gün yokmuş.
Ne fark eder yarıda kalmış
Tadı damakta acıda olsa

Annemin odaya dalıp kulağımdan kulaklığı çıkartıp fırına göndermesiyle keyfim bozulmuştu. Bugün günlerden pazardı ve bizde gelenek olarak devam eden ailecek kahvaltı merasimi vardı. Evin en küçüğü olarak ekmek alma görevini bana vermişlerdi.

Tavşanlı pijamalarımla birlikte montumu üzerime geçirip, evden çıkıp fırına gittim.  Fırının içerisine girdiğimde Mehmet abinin gülen yüzüyle karşılaştım. Bir insanın gözleri gülebilir mi? Bu adamın gülüyor işte.
"Hoşgeldin uşağum. "
" Hoşbuldum Mehmet abi. Üç ekmek alabilir miyim? "  "Tabi guzel kızım"  Mehmet abi ekmeği  özenli ve bir o kadar da hızlıca kağıda sarıp ekmekleri  poşete koyup bana uzattı. Poşeti elinden alıp yirmi lirayı uzatıp para üstünü bekliyordum. Kısa süre içinde para üstünü avucuma alıp "iyi günler Mehmet abi" diyip geldiğim yoldan eve gidiyordum. Sıcacık ekmekten bir parça koparıp ağzıma attım. Mehmet abinin ekmekleri bir başkaydı.

Parmağımı zil tuşun üzerine koyup uzun uzun zili çaldım. "Geldim geldim" diye içeriden bağıran anneme rağmen parmağımı zilden çekmeyip zile basmaya devam ediyordum. Sanırım canım anne terliği çekmişti.

Annem kapıyı açtığında çatık kaslarıyla bana bakıyordu. Dayak yememek için hızlıca içeriye girdim. Eniştem ile ablam gelmiş, içeride oturuyordu. Direk mutfağa yönelip ekmeği masanın üzerine bıraktım. Odama geçip üzerimdeki montu hızlıca odama fırlatıp odadan çıktım. Annem herkesi mutfağa çağırırken bende enişteme selam verip mutfağa doğru geçtim. Onlar arkamdan gelirken direk kendime bir yer bulup hemen oturdum. Annem bana kaş göz işareti yaparken

" eğer onlar misafir ise bende misafirim. Sarıyer'de oturuyorum ben"
Annem şaşkın şaşkın bana bakarken

"Ne? Ama öyle"

Annem iki elini beline koyup o güzelim kaşlarını tekrardan çatmıştı.

"Kız sen kime çektin böyle?"

O olmazsa olmaz sorumuz gelmişti.

"Sana çekmişim annem."
diyerek pişkin bir şekilde sırıttım. Tam ayağında ki terlikleri çıkaracak iken kahraman abim mutfağa girip uykulu gözlerle

"Herkese günaydın" demişti.

"Günaydın"
Annem terliğini geri giyip

"Günaydın annem" demişti

Annem konuyu uzatmamak adına masanın üzerinde ki ekmek poşetini aldığında böldüğüm ekmeği poşetten çıkarırken

" Kız bunun yarısı nerede?"

sırıtarak anneme baktım.

" yolluk yaptım" önümdeki çatalı elime alıp salatadan bir tanesini çatala batırarak ağzıma attım. Abim yanıma oturup bir kolunu omzuna atarak "birazdan annemden terlik yiyeceksin"  omzumu silkeleyip bir tane daha salata alıp ağzıma attım.  Ne yapayım annemle uğraşmak hoşuma gidiyordu.

Herkes içeride derin bir sohbete dalmış iken herkese yaptığım kahveleri ikram edip,  abimin yanına oturarak sıcacık kahvemden bir yudum aldım. Sanki herkes benim oturmamı bekliyormuş gibi birden susup ortam korkunç bir sessizliğe büründü. Herkesin yüzüne tek tek bakıp onlar gibi televizyonda ki sabah haberlerine bakıyordum. Gözlerim abimin dalgın yüzünde dolaşınca
" Bir sorun mu var?" diye sordum.