Part 11

14.1K 1.6K 198
                                    

Unicode

ညိုမဲနေတဲ့ မျက်နှာပေါ်က ဒဏ်ရာဒဏ်ချက်များကို ဂွမ်းတံလေးနဲ့ ခပ်ဖွဖွ ဆေးလိမ်းပေးနေတဲ့ အရှေ့က ဆရာဝန်ရဲ့မျက်နှာက ပုံမှန်မြင်နေကြမျက်နှာလို စပ်ဖြဲဖြဲပုံတော့မဟုတ်။

မျက်ခုံးတန်းလေးများ အနည်းငယ်ပင့်နေလျက် မျက်ဆံနက်လေးများဟာ ဒဏ်ရာကို သေချာကြည့်ပေးနေပြီး ဂရုတစိုက်လုပ်ပေးနေမှန်း သိသာသည်။

သူ့ရဲ့နူးညံ့မှုတွေကို တစ်ခါမှမတွေ့ဖူးပေမယ့် သူ သဘောကျတဲ့အလုပ်ကို လုပ်နေရလို့လား မသိစွာ သူ့မျက်ဝန်းတွေဟာ ကြင်နာနူးညံ့နေ၏။

ဆရာဝန်တစ်ယောက်ရဲ့ပီဘိ ပုံစံမျိုးပေါ့လေ။

ဒီလိုအချိန်ကျတော့ ခင်ဗျားက တကယ့် နူးညံ့တဲ့ ဒေါက်တာတစ်ယောက်လိုပါပဲလား ..။

"နည်းနည်းစပ်မယ်"

အပြုအမူတွေက နူးညံ့နေပေမယ့် အသံက ခပ်မာမာ။

အနီးကပ်မြင်နေရတဲ့ သူ့မျက်နှာ အစိတ်အပိုင်းရယ် ဂွမ်းတံကိုင်ထားတဲ့ သူ့လက်သွယ်သွယ်လေးတွေပေါ်က သွေးကြောစိမ်းများရယ်က ဘယ်လောက်လှကြောင်း ဖော်ကြူးသည်။

"ငါက .."

မမာတော့သော်လည်း မပျော့သေးသောအသံဖြင့် မပွင့်တပွင့် စကားစလာတဲ့ ဆရာဝန်ကြောင့် မျက်လုံးလှန်ကြည့်လိုက်တော့ သူက ဆေးလိမ်းတာကို ရပ်လိုက်ရင်း

"ငါက .. အဲ့လိုသဘောနဲ့ ပြောခဲ့တာ မဟုတ်ဘူး"

မျက်လုံးချင်းဆုံအောင်မကြည့်ပဲ အနေရခက်နေသောပုံစံဖြင့် မျက်လွှာချကာ သူက ခပ်တိုးတိုးဆိုသည်။

မနက်က စကားများခဲ့တဲ့ကိစ္စကို သူက ရည်ရွယ်ပုံရသည်။ ကိုယ်ကလည်း ဘာလို့ ဒီလိုတွေလုပ်မိလဲ မသိ။

မနက်က သူ့ဆီက အဲ့လိုစကားကြားလိုက်ရတဲ့အချိန်မှာ စိတ်ရှုပ်သွားတာ။

Boxing Club မှာ ဘာအကာကွယ်မှ မယူပဲ တမင်အရှုံးခံပြီး ဆော့ခဲ့တာ ဒဏ်ရာရချင်လို့။

ဒီဆရာဝန်အလုပ်ရှိနေမှ ဖြစ်မယ် ..။
ထွက်မသွားစေချင်ဘူး ..။

ဆရာဝန်အသစ်တစ်ယောက်က ရှာရခက်တယ်မလား ..။

"နည်းနည်းမော့"

MR's DOCTORWhere stories live. Discover now