İyilik gibi kötülük de bulaşıcıdır.
Bazen hayatta kalmak için iyiler de ellerini kirletmek zorunda kalır. Ve bu kişilerin hikâyeleri genelde anlatılmaz.
Başlarına durmadan kötü şeyler gelmiş iyi insanlar hayatın kurbanlarıyken biz onlara kötüler...
Merhaba! Koskoca 30 bölümü geride bıraktık. Ve sonunda buradayız. Duygusal, kaotik ve değişik bir bölümle geldim. Sonunda bu bitmek bilmeyen lanet gecenin son bölümü. Gelecek bölümde yeni aksiyonlar, romantik anlar ve görevler var.
Bu sefer Helen'i daha yakından tanıyacağız. Ve bölüm içerisinde sıra dışı ipuçları var. Onları yakalamaya çalışın. Umarım beğenirsiniz...
Bir sürü yorum bekliyorum sizden! Fikirleriniz benim için gerçekten çok önemli...
İsterseniz medyadaki şarkıyı açabilirsiniz. ^_^
İyi Okumalar! Düşüncelerinizi paylaşırsanız sevinirim. <3
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Bölüm 30: Üzüntü nasıl öfkeye dönüşür?
Helen Demirdağ...
Bir sebep, insana birçok duyguyu aynı anda yaşatabilir. Veya bir şeyin sebep olduğu bir duygu zamanla başka duyguya evrilebilirdi. Özellikle üzüntü, birçok duygunun başlangıcında yer alır. Bazen sadece üzgün olmak yetiyordu derinlerde saklı duyguları ortaya çıkarmaya.
Öfke de bunlardan biriydi. İnsanları derinden yaralayan şeyler zaman geçtikçe onları sinirlendiriyor, daha farklı bir boyutta etkiliyordu. Kendilerince hüzünle baş etmenin çaresini böyle bulmuşlardı.
Helen'in gördüğü üzere Rüzgar da üzüntüsünü öfkeyle bastıranlardandı. Üzülmemek için onu üzen şeye karşı öfkeli olmayı tercih ediyordu. Bu yıllarca böyle olmuştu ve hâlâ böyleydi. Rüzgar Niyazi'ye hiç olmadığı kadar öfkeliydi. Bunun nedeniyse çok basitti. Niyazi kendi çocuğuna karşı oldukça duyarsızdı.
Helen buna yıllar önce şahit olmuştu. Ve bunun devam ettiğini bugün bir kez daha görmüştü. Resmen Rüzgar'ı yok saymış, burada olmasından memnun olmadığını yüz ifadesiyle belli etmişti. Ufak bir 'merhaba' demeyi ya da sarılmayı bile çok görmüştü Rüzgar'a. Helen bu duruma öfkelense de belli etmemeyi tercih etti. Ancak sinirini belli eden biri vardı ve o da Rüzgar'dan başkası değildi.
