𝕋𝕦𝕝𝕚𝕡𝕤 🌷

𝕋𝕦𝕝𝕚𝕡𝕤🌷1 (zg)

ေျခလွမ္း ေတြဟာ သြက္သြက္လက္လက္ ၊
ဆယ့္ရွစ္ႏွစ္ ဝန္းက်င္ အသက္အ႐ြယ္မို႔
အရာရာ ဟာ ေပါ့ေပါ့ပါးပါးပင္ ။
မေပါပါးႏိုင္တာကေတာ့ စိတ္ ။
ထုံးစံအတိုင္ အိမ္နဲ႔စိတ္ဆိုးစိတ္ေကာက္ကာ ထြက္လာျခင္း ။
မိုက္တိ မိုက္ကန္းပုံစံမမည္ ေၾကာင္ခ်ီးဟု မဆိုမမည္ ပုံစံမွာ သူ႔ပင္ကို စတိုင္ပင္ ။
“ ေဟ့ jimin ဘယ္သြားမလို႔လဲ "
ေပါင္းေဖာ္ေပါင္းဖက္ေတြထဲက တစ္ေယာက္ျဖစ္ၿပီး သူနဲ႔အေပါင္းဆုံး အခင္ဆုံး van ကထိုသို႔ ေမးလာေသာအခါ jimin မ်က္ေစာင္းေတြက စူးကနဲ ။
ဒီေကာင္ ဘာလားဟ ။
“ လြယ္အိတ္ႀကီး လြယ္ထားတာကိုျမင္ရဲ႕သားနဲ႔ ဘယ္လဲဆိုေတာ့ မင္းအေဖငါက ဘယ္လိုျပန္ေျဖရမလဲ အရက္ဆိုင္ဆိုၿပီးလား "
အဲ့လို႔ ပက္ခနဲ႔ ျပန္ပက္တက္တာကလဲ jimin အက်င့္ ။
သူမ်ားကနဲနဲေလးဆို သူကမ်ားမ်ားျပန္ေျပာလိုက္ရမွ ။
ဟုတ္တယ္ေလ လြယ္အိတ္လြယ္ထားတာ အားယားေနလို႔မွမဟုတ္တာ ။

ေပါင္းေနက်မို႔ van အတြက္ကမထူးဆန္းေတာ့
Park jimin ကအဲ့လို႔ version မ်ိဳး ။
လူကေသးသေလာက္ စြာတာကလဲ
ကတ္ကတ္လန္ေနေအာင္ ။
အစပိုင္းမွာ ေပါင္းရတာ နဲနဲကတ္သီးကတ္သတ္ႏိုင္ေပမယ့္ ၾကာလာေတာ့အဆင္ေျပလာသည္ ။
တစ္ေက်ာင္းလုံးမွာ သူ႔ကိုႏိုင္မဲ့သူရွာမေတြ႕ ။

“ မင္းကလဲကြာ စိတ္ႀကီးပဲ ငါက မင္းဒီေန႔မွလမ္းေလ်ာက္သြား ေနတာေတြ႕လို႔ေမးၾကည့္တာကို "
“ ျမင္တဲ့အတိုင္းပဲ van "
“ ဆႏၵျပလာၿပီထင္တယ္ ကိုယ့္မိန္းမေလးက "
van က သူ႔ပခုံးအားဖက္ကာ ဆိုလာေတာ့ ႏွာေခါင္းက auto ရႈံ႕ မိၿပီးသား ။
“ van ကြာ တကယ္တင္းလာပါတယ္ဆိုမွ "

“ အိုေခ အိုေခ လာငါနဲ႔အတူသြားမယ္ ေက်ာင္းကို ခနေစာင့္ လြယ္အိတ္ဝင္ယူလိုက္အုံးမယ္ "
ေခါင္းသာၿငိမ့္ျပလိုက္ၿပီး van အိမ္ေရွ႕မွာေစာင့္ေနသည္ ။
VAN အိမ္သည္ သူ႔အိမ္ရဲ႕ မ်က္ေစာင္းထိုးတြင္ျဖစ္သည္ ။

ရပ္ကြက္ေလးက လူခ်မ္းသာေတြသာ
ေနတဲ့ ရပ္ကြက္ေလးမို႔ ဆူဆူညံညံမရွိပဲ
တိတ္ဆိတ္ေနသည္ ။
တိတ္ဆိတ္ျခင္းေတြကိုသေဘာက်သည့္
သူ႔အတြက္ေတာ့ ဒီရပ္ကြက္ေလးနဲ႔
သိပ္ကိုအဆင္ေျပသည္ ။

သူ အိမ္ေထာင္ျပဳၿပီးရင္လဲ
ဒီလို ရပ္ကြက္ေလးမွာပဲ ေနမည္ဆိုၿပီး ေတြးကာ
ကိုယ့္အေတြးကို ကိုယ္ႀကိတ္ရီမိေသးသည္ ။
မတက္ႏိုင္....။
Park jimin တို႔ကေတာ့ ေတြးခ်င္ရာေတြးမွာပဲ ။