Got Me Captive (Got Me #1) | ✓

10

Mula pa sa bungad ng tinatawag nila na The Dome, agad na kaming sinalubong ng mga kalalakihang triple ang dami sa amin. Using the gun I assembled earlier, I swiftly fired the gun to the men approaching me. What's the point of the gun if they want hand-in-hand combat anyway?

"Are you sure your hacker invaded their system?" Hingal na tanong sa akin ni Caliber habang busy sa pagputok ng baril sa mga kalalakihan

"Do you want her to deteriorate yours for us to check?" pananakot ko pa sa kaniya.

I asked Kareen to help us with this. She was actually connected with me via a communication device that I am still wearing right now. She gives me the instructions and I give these men the heads up.

I saw him smirk. "As if. I am the greatest hacker in this country, Madame," he boasted.

"If that's the case, he should not let me visit that country," rinig kong patol pa ni Kareen sa kayabangan ng isa.

Napangisi lang ako. Tinungo na namin kung saan kami papasok na kaninang itinuro ni Kareen.

"You cannot go through the tunnel, Signorina. Most of their men are guarding the entrance there. Perhaps they anticipated this is where invaders will target as the way through. You can go to the left main door," he instructed.

"Alright," I said and gestured my hand to lead our men.

Kasabay ng pagtakbo nila ay tumakbo na rin ako papunta roon. I managed to run without making any sounds that my boots can produce. Holding the gun from my both hands, I scrutinized the hallways. Kareen was right, may mga tauhan doon ngunit mas marami kami.

Sa dulo ng hallway ay mayroon pang isang pinto. Gamit ang daliri ng isang nakabulagtang lalaki ang inilapat ko iyon sa scanner dahilan para bumukas ang lagusan.

As expected, armed guys welcomed us. Sila naman ang sumugod doon dahil tinungo ko na ang mga kwartong tinuro sa akin ni Kareen.

Sa mga kwarto ay mag dalawang tauhang nagbabantay. Agad kong sabay na ipinutok ang baril sa kada dalawang tao gamit ang kamay na may magkaparehas na hawak ng baril.

Sampung kwarto ang naroon at kada isang kwarto ay isang pamilya. I immediately finish what I needed to do and accumulate them all.

Kita ko ang takot sa mga mata nila.

"It's okay, you're safe now," I console the frightened crowd.

Rinig ko ang takbo ng kung sino papunta sa kung nasaan ako. It was Gunther.

"Where are the others?"I asked.

"They're slowing those men down. We have to move, we only have thirty minutes," aniya.

Kumunot naman ang kilay ko. "What are you talking about? Wala pang isang oras tayong nandito."

"Caliber set the bomb four hours before you got off the land. The bomb will explode that dome in less than half an hour, Signorina," pagiimporma sa akin ni Kareen sa kabilang linya.

Putangina?

Nagngitngit ang ngipin ko sa galit, Mamatay ako sa batang iyon hindi dahil sa bomba kundi konsumisyon!

Mariin akong pumikit bago humarap kay Gunther. "Help me unlock those doors. Each security lock needs the biometrics of each men that guards them," imporma ko.

Tumango naman siya tsaka sinunod ang sinabi ko. Rinig ko ang hiyawan ng mga kasama ko nang tumumba ang mga tagabantay sa mismo nilang kinatatayuan.

Umabot lang ng ilang minuto at nabuksan na lahat ng mga kwarto. I don't know what reasons Mayores has to imprison them with too heavy security.