Got Me Captive (Got Me #1) | ✓

16

Dalawang linggo matapos iyon ay nagmistulang tahimik ang lahat. Ano pa ba ang aasahan ko? Wala akong buhay sa bansang ito. Ang mga kahit papaano na kasama ko ay mayroon pero may sari-sarili rin silang pinagkakaabalahan. They had their own lives to deal with providing it's still holidays. Samantalang ako ay purong pag-iisa kung hindi kausap ang anak ko sa kabilang panig ng daigdaig.

Nagmistulang sirang plaka ang nangyari sa akin noong nakaraang linggo. Paulit ulit kong sinisikmura ang mga naganap. After that night, I received an unsolicited homily from Eros. I pushed the old man's button. Ngayon ay mas binigyan ko pa siya lalo ng dahilan para habulin ako sa oras na makatakas siya sa kapit namin.

Hindi ko na mabilang kung ilang buntong hininga ang nagagawa ko sa isang araw. We're supposde to be discreet in this country but I'm just amplifying the chance of putting danger and threats behind our family's back.

I shuck off those worries and continued with my humdrum week. Naging karamay ko ang mga papel na paulit ulit kong binabasa sa buong linggong pagkukulong sa bahay. Father already coordinated with Eros and he gave me the details of the next transaction.Hindi ko alam kung kailan pa ba mauumpisahan ito.

Marami pang trabaho ang nakatengga ngunit hinayaan ko munang ibigay iyon sa mga kasama ko para makasama ang kanilang pamilya.

After all, hindi ko naman sila binabayaran para gawin ang trabaho para sakin. Well, kung hindi isasama ang Kalibre na iyon. Though, he deserves the incentives, he's proven himself useful the past weeks I was here.

We all have our fair share of benefits from this. Alam kong ibibigay ko sa kanila si Mayores pagtapos makuha ang kailangan ko sa kanila. Ang huling pinakakailangan ko ay magkaroon ng susunod pang konplikasyon sa pagitan ng organisasyon nila Gunther.

Speaking of that man, ilang araw na rin matapos ang huling pagkikita namin. Nang makauwi ako matapos ng mainit na pangyayari sa mag-asawa ay nakita ko ang mensahe niya ng pagbati. I replied, of course.

I heard him and Thorn have an overseas vacation for a week. Hindi ko alam kung ano ang ipinunta nila roon at hindi ko na kailangang alamin pa. Ang isipin lang na masaya ang munting bata ay sapat na. She's so adorable I cannot get enough of her.

Naputol ang pag-iisip ko nang tumunog ang telepono ng hotel. Tamad ko iyon kinuha mula sa pagmemeditate ko.

I cannot go to Gunther's shooting range simply because I don't have the plans to go there anymore. Hindi pa ako nakakahanap ng ibang shooting range bukod ng sa kaniya. Kailangan ko nang banatin ang mga buto ko.

Anyway, I answered the call.

"Good day, Ma'am. Is this Miss Xantelli I am talking to?"

"This is she, how can I help you?"

"U-Uhh, there's a woman and a child at the lobby, Ma'am, actually asking for your room number. Given our security, Ma'am. I cannot communally give any of our unit holder's information, may I ask if you happen to know them, Ma'am?"

"The name?"

"Oh! I'm sorry. . . may I hold you for a second, please?" nawalan ng tunog iyon ng saglit bago muling may magsalita. "Thank you for waiting, Ma'am. Her name is Landremia, Ma'am."

Naging ang buong diwa ko sa binanggit niya. Halos panawan ako ng ulirat nang marinig ang pamilyar pangalan na iyon. HIndi ko na kailangang hulaan kung sino ang batang kasama niya. Oh God! What are doing here?

"Yes, yes! I will be down there in a minute. Thank you!" I dropped the telephone immediately.

Tinakbo ko ang kwarto ko para kumuha ng maluwag na sweater doon at tinahak ang daan pababa ng building. Halos liparin ko ang daan pababa ng floor ko papunta sa lobby. Tahip ang kaba sa dibdib ko nang maisip ang kasama niyang bata. Hindi ko malaman kung dapat ba akong ma-excite o kabahan sa katotohanang narito sila. Fuck!