Mara:
Nabigla ako sa sinabi ni Gabriel at di ko alam kong anong sasabihin ko. Nagkatitigan kami, nararamdaman ko ang tensyon sa pagitan namin. Hanggang ngumiti si Gabriel ng pilyo. And his biting his lower lip, na parang nagpipigil tumawa.
I immediately withdrew my hands from him. Loko! Kinilig pa naman ako, akala ko totoo na. D*mn! Wala talagang siyang seryosong sinasabi, puro kalokohan nasa isip.
"Ang lakas talaga ng trip mo nu. Ang lakas ng tama mo!" Ngumisi siya sa sinabi ko.
"Yeah.. Ang lakas nga ng tama ko. Ang lakas ng tama ko sayo." Baliw! Wala talagang nagagawang matino itong si Gabriel.
"Maniwala naman ako sayo." Sarcastic na bulong ko.
"Ano?" Tanong niya.
"Wala. Ang sabi ko gwapo ka."
"Salamat." Pilyong ngumisi siya sakin.
Gabriel:
As expected, she's not dressed in expensive clothes. Pero malalaman ko din kung anong lihim mo Marie. Katulad na lang ng nakaraang gabi. Kita kong, i-asinta niya na sana ang dagger niya sa taong nasa dilim. Hindi siya normal na babae, para siyang assassin kung gumalaw.
Pero ang pinagtataka ko lang, bakit siya nandito sa hacienda at ano ang pakay niya?
Di ko din alam kung sino ang tao na yun na nasa dilim. Mga ilang araw ko na siyang napapansin na nakatingin kay Marie. Hindi ko inaasahan na batohin niya kami sa pool. Lakas din ng loob ng lalaki na yun.
Kanina lang napansin ko siyang nakatagu sa kahoy. Hindi lang ako nagpapahalata, pero kitang kita ko siya. Kaya nalamaman ko kanina na palapit si Marie sakin basi na din sa lalaking nakatagu. Alam ko di ako ang puntirya niya, si Marie. Malalaman ko din kung sino ka at anong pakay mo sa kanya.
Kaya ko siya pinapasok na sa kotse dahil sa lalaking nakatingin sa kanya. Magkakamatayan muna kami bago niya gawan ng masama si Marie.
When I said to her that her hands are mine, and she's mine. I mean it. Tumawa lang ako para pagaanin ang paligid, at para mawala ang tensyon.
"Gusto mo makinig ng music?" Tanong ko ng napansin kong tahimik siya.
"Sige." Tipid niyang sagot.
I open the car stereo, I put USB, instead of using bluetooth. Tumunog ang kanta ni Rec Segreto na ang tittle ay Don't Know What to Say. Hindi ko gusto ang ganitong mga kanta, but now... I look at her.
"I think I'm loving this song."
Marie:
Napatingin ako sa kanya. "Hindi ko alam, mahilig ka pala sa mga romantikong kanta." May halong panunuyang sabi niya.
"Not before. But when your around, I'm loving it." Ayan na naman siya sa pagpapakilig niya. At itong puso ko naman naniwala na tumalon talon pa.
🎶Don't know what to do
Whenever you are near
Don't know what to say
My heart is floating in tears
When you pass by, I could fly🎶
Napaiwas ako ng tingin sa kanya. Sa dami-daming kanta yan pa talaga. Dumoble yung pintig ng puso ko.
"Pwede palitan natin yung kanta?" Di ko natiis na sabi.
"Don't you like it?"
"Wala lang. Parang...parang.." nakakailang...
"Parang..?" Kumikislap ang mga mata ni Gabriel na nakatingin sakin.
"Ang pangit kasi ng kanta. Palitan natin." Agad kong sabi.
"Okay...Akala ko sasabihin mo naiilang ka. Halata kasi sa mukha mo." Kinagat nito ang ibabang labi na parang nagpipigil tumawa.
YOU ARE READING
Mara Buenaventura: Love Thy Enemy
ActionAt the age of 18 ay tinuruan siyang pumatay. She wants justice for her mom's death. Kahit na maging maid sa hacienda Consuelo ay pinasukan niya na mahanap lang si Gustav ang pumatay sa mama niya. Pero iba ang natagpuan niya.. ang maakit at ang lumal...
