İlk kez yazdığım bir kitap 5 bölümde 1k oldu çok teşekkür ederim bu yüzdenerkengeldibölüm.
Bölüm sonu yine bomba 👻
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Bu adamı buraya doktor diye alan yönetime, onları dinleyerek buraya gelen kendime ve başıma bunların gelmesine neden olan Eren'e içimden söverken sakin kalmaya çalışıyordum.
"Ne demek ne işi var? Bana ait olan bir şeyin benim cüzdanım da ne işi olur zaten?" Diyerek dalga geçer gibi konuştum. Sonra elinden künyeyi çekerek aldım. "Ceren kimliği vereceksen ver pişman ettiniz beni yemin ederim ya, niye mal mal bakıyorsunuz suratıma?" Başlayacağım şimdi yapacakları işe o olacak.
Ceren'in elinden cüzdanı alarak künyeyi içine koydum. Kimliği de çıkarıp doktora uzattım. Her ne kadar bu ortamı terk etmek istemiyor gibi dursa da sonunda odadan dışarı çıktı. Ben de arkasından giderken bağırdım.
"En fazla üç dakika beklerim seni! Sonra giderim işini ona göre hallet!"
Sekreterin yanına giderek işlemleri halletmesini bekledim. Beklediğimden daha kısa süre sürdüğünde kimliğimi aldım "Eyvallah! Hadi Neşe kaçar!" Dedim ve kapıya doğru yürüdüm.
Saate baktıktan sonra yurda gitmeden önce Hilal'e uğramam gerekiyordu. Dün söz vermiştim ama bu sefer kısa bir uğrayıp hemen gidecektim. Ayrıca annesine de ayıp etmiştim. Bazı anlar davranışlarım diğer insanların yadırgayacağı şekilde oluyordu.
Ama bazen nasıl davranmam gerektiğini de bilmiyordum. Dün ki gibi mutlu bir aile tablosu, bugün ki gibi birisinin benim için endişelenmesi benim için alışıkdık duygular değildi. Çoğu zaman hastalanmazdım. Güçlü bir bünyem vardı.
Sene de bir kez hasta olurdum ama onda da olduğum zaman yataktan çıkmazdım birkaç gün. Bana kalsa bu süreyi bir hafta uzatırım ama müdire buna da karışırdı. Kendi kararlarımı veremediğim, belli bir düzene göre yetiştiğim bir hayata sahiptim.
Sahi Neşe, sen böyle biri misin? Kendimle kaldığım her an bunun cevabını arıyordum. İnsanların dediklerini dinlemek bana göre değildi. Aykırı bir kız olarak görülüyordum. Öyleydim de.
Anne ve babam dışında bana kimse karışamaz düşüncesinde ki bir genç kızdım ben. E, anne ve baba da ben de olmadığına göre kimse hiçbir hareketime karışamazdı. Buna okul müdürü ve yurt müdiresi de dahildi.
Müdürden emimim ki ben odadan çıkar çıkmaz arayıp beni yetiştirmiştir. Bu yüzden müdirenin bana vereceği ceza çarpı iki falan olacak olmalıydı.
Kendi kafamda kurduğum şeyleri yol boyu düşünmeye devam ederken Hilallerin mahallesine giriş yapmıştım. Onlar okuldan dönmüş olmalıydı. Kapılarına gidip hiç kibar sayılmayacak birkaç vuruşumdan sonra beklemeye başladım.
