Tekrar|Tokyo Revengers

1.6: Geçmişe Git, Her Şeyi Düzelt

Uyandığımda, her şeyi düzeltmek için fazla geç kaldığımı anladım.

Tren durmuştu ama Kakucho...

Kafamda vızıltılar vardı. Buna rağmen ayağa kalktım ve başımı tuttum. Elime gelen şey kandı.

"Hayır... hayır..." Takemichi'nin omzuna elime koydum. Her şey için fazla geçti.

"Oi, Takemichi." dedim şaşırtıcı şekilde sakin olan sesimle. "Geçmişe gidebiliyorum demiştin, değil mi?"

Bana garip bir şekilde baktı.

"Geçmişe git."

"Zaman döngüsünü yeterince bozdum." diye mırıldandı kendi kendine. "Kahretsin! Bu işin içinden nasıl çıkacağımı bilmiyorum!"

"Nasıl geçmişe gidiyorsun, Takemichi?"

"Mikey'in elini tuttuğumda-"

"O zaman benim elimi tut."

"Hayır, Suzume! Bu çok tehlikeli!"

"Tehlikeyi siktir et!" diye bağırdım. "Her şeyi düzeltmemiz gerek, şimdi."

Yutkundu. "Öyle herkesin elini tutunca olmuyor ki..."

Dayanamadım ve Takemichi'nin elini tuttum. Zaman döngüsünün içine sıçsa bile, biraz daha geriye giderse...

Sanki kafamda yıldırım çarpmış gibi hissediyordum. Gözlerimi açtığımda, buranın kavga mekanı olmadığını fark ettim.

Takemichi değil, ben geçmişe gitmiştim.

Ve olayların düzelmesi bana bağlıydı.

"Benim küçük kızım." Bu ses... Amcamın Sesi?

Ellerimi oynatmaya çalıştım. Çok küçüktüler. Çok küçük... Kaç yaşındaydım ben? Bir ayna bulmak ümidiyle etrafa bakındım.

Aynanın karşısında, 2-3 yaşlarındaki küçük bir kız duruyordu.

Sil baştan diyorsun, ha...

"Hadi gel bakalım, baban sana yemek hazırladı." dedi Amcam. Gülümseyerek ona baktım.

Bu her şeyi düzeltmek için fırsattı.

İşe erken koyulmam gerektiğini biliyordum.

Çünkü olaylar, yalnızca Senju'nun anlattıklarından ibaret değildi.

•••

"Hey, senin ismin ne? Saçların güzel duruyor."

"Suzume. Suzume Kurokawa."

"Kurakawa derken?"

"Kayıtlara bak istersen, İzana. Ama kesinlikle abimden daha iyi bir karşılana bekliyordum."

"He?"

•••

"Sen benim kafama nasıl top atarsın lan!"

"Biraz sakin ol Harıchiyo!"

"Bekle bir dakika, ismimi nereden duydun?"

"Hmm, belki bir rastlantı?"

"Hah! Sanki inanırım da! Ee, ismin ne?"

"Suzume Kurokawa."

"Ben de Haruchiyo Sanzu. Tanıştığıma memnun olduğum, Suzume. Zu diyebilir miyim? Çok uzun bir ismin var. Gel, seni arkadaşlarımla tanıştıracağım. Bir kız kardeşim var hatta!"

"Ben de tanıştığıma memnun oldum, Haruchiyo."

-SON-

Aslında başından beri hedeflediğim son buydu ama çoğu kısmı mangaya göre ilerlediği için ve mangada olaylar baya değiştiği için, şimdi son yapmaya karar verdim. Manganın yeni bölümleri gelene kadar...

Hoşça kalın <3