Chapter 11

11K 188 39
                                    

Napanganga ako habang nakasakay sa sasakyan ni Alessandro. Nasa labas palang ng gate ay kita ko na ang laki ng bahay nila. This is not just a usual house but a mansion- a victorian mansion. Kung titingnan mo ito, parang may nakakatirang prinsesa sa loob.

Nang makita ng mga guards ang sasakyan ni Alessandro na papasok, agad nitong binuksan ang gate.

"Laki naman ng bahay niyo, Sandro!" namamanghang sabi ko.

Ngumiti lang si Alessandro. "You like that kind of house?"

"Ay ayaw ko. It's too big. Gusto ko 'yong sakto lang." I answered. Hindi ko kasi gusto 'yong sobrang laki dahil hindi kayo masyadong nagkikita-kita dahil sa laki ng bahay.

"Kaya kapag nag-asawa ako, gusto ko 'yong sakto lang ang laki at dapat komportableng tirhan. Pero dapat nasa bukid siya... Far from the noise of the city." Nakangiti ako habang sinasabi iyon. Parang sobrang sarap pakinggan...

Alessandro parked the car in the garage and assisted me in going out from the car. He held my hand and massaged it lightly.

Sabay kaming pumasok sa bahay nila at binuksan ng dalawang maid ang pintuan para sa amin.

Wow... Sosyal...

Nakaupo kami sa living room habang hinihintay ang Mommy ni Alessandro. Habang wala pa ang mommy niya, tumingin-tingin na muna ako sa mga pictures. At napukaw ang atensyon ko sa lalaking kamukhang-kamukha ni Alessandro. Pareho rin silang green ang mata. Ang kaibahan nga lang ay black ang buhok ni Alessandro tapos brown ang sa lalaking nasa picture.

"That's my father. He's an Irish." Alessandro said on my back. Maybe he noticed that I was looking at the picture of his father.

No wonder why he has a green eyes.

"Where is he now?" tanong ko. Hindi ko kasi siya nakikita dito at wala ring nabanggit si Alessandro sa akin.

He smiled, small. "He passed away five years ago."

"Sorry to hear that."

Alessandro smiled then picked their family picture together with his mom. "My mom was my father's maid back then in Ireland. He married her and when he died, the properties and the company was being transferred to us..."

"Company?"

"Yeah, we owned a brewery company... Aside of being an engineer, I am also a CEO of Clemente Brewery Company. Hindi mo pa siguro alam 'yon... "

Napanganga ako. CEO rin pala ang lokong 'to! Kaya pala may tatlong black card. And as far as I remember, he also owned a hotel and restaurant.

"P-paano mo nagagawa 'yon?" I curiously asked. Dahil hindi ko alam talaga kung paano niya nagagawang pagsabayin ang pagiging engineer at CEO.

"I have a trusted assistant who can do the work for me. From the company and to the hotel and resorts. Actually, my Mom told me to stick with managing our business but I just can't leave engineering. My heart chose to be an engineer and that is my dream even before." sabi niya at tiningnan ako. "And I really do believe that nurses are meant for Engineers... and I guess it's true."

Natawa ako at nahampas ko siya sa braso. Nag-aasaran lang kami nang may biglang tumawag kay Alessandro.

"Davien, my son!"

When I looked at the stairs, I saw a fair and sophisticated woman coming down. She has a lot of jewelries around her ear, finger, and on her wrist. I can even see a anklet on her ankle. Parang kumikinang ang ginang.

Bumaba ito at yumakap sa anak. "I miss you, Máthair..." Alessandro whispered while embracing his mother.

Nang bumitaw sila sa isa't isa, napako ang tingin ng mama ni Alessandro sa akin. Tiningnan niya ako mula ulo hanggang paa habang bahagyang nakataas ang kilay.

HOT SERIES #1: One Night Stand With EngineerWhere stories live. Discover now