Chapter 29: Bait

3 1 0
                                    

        I'm sore....

        He totally hurt me down there...

    Pero paanong nakahiga ako ngayon sa kama niya gayong ang huli kong natatandaan ay nasa library kami? Mahigpit akong napakapit sa kumot na tumataklob sa hubad kong katawan. Damn! I could still feel him down there! Pilit kong inalis sa aking isipan ang nangyari kagabi pero tangina! Nanginginig ako at pulang-pula sa tuwing naiisip ko yung ginawa namin.
     Then reality kick in. I'm not a virgin anymore! Iiyak na ba ako? Hahagulhol na ba ako? Pero ginusto ko naman ito. And I can't deny that what we did last night is great.

      Dahan-dahan akong umupo sa kama at lumingon sa tabi ko. I sigh as a relief when he's not there. Dahil kung nasa tabi ko siya, wala akong mukhang ihaharap sa kanya pag nagkataon.
   I held my chest and feel my heartbeat. It's so fast. Napadaing ulit ako ng biglang makaramdam ng sakit sa baba. I instantly blush when I remeber him. Putek self! Buti kinaya mo kagabi! Buti nagising ka pa!
   Wala sa sariling nasampal ko ang aking pisnge. Kasabay noon ay marahang katok mula sa labas ng pinto ng kwarto.

    "Lady Sylvaine, are you awake?", medyo nag-aalalang tanong ni Martha mula sa labas. I sigh again and calm myself. Sumandal ako sa ulunan ng kama at binalutan ang sarili ng kumot.
    "Ah, yes. Come in," pinuri ko ang aking sarili dahil hindi ako nautal. Bumukas ang pinto at pumasok si Martha na may dalang pagkain at damit.

    "Lord Kreost wants you to eat breakfast. Then he said that you must drink this tea to ease the pain," she muttered and cleared her throat as she give me a teasing smile.
     "W-what?", irita kong tanong. Letse! Siguradong namumula ako ngayon.
     "Well, nothing. Why are you so flustered?", she ask. Agad akong nagtaklob ng kumot at niyakap ang sarili ko.

    "H-hindi kaya. Nagkakamali ka sa nakikita mo," mahina kong saad.
    "Iwan mo na ang pagkain saka yang damit. Sigurado ako na marami ka pang gagawin sa labas," utos ko dito. She cleared her throat agaim and answered.
    "Lord Kreost ordered me to guard you for this day so I will—" I cut her off.
    "Lumabas ka muna," nagbabanta kong sambit at matalim siyang tiningnan.
  

   She flinch and sigh.
    "My lady, Lord Kreost will cut my head—",
    "He'll never do it. Trust me," I said and she fidget her fingers before she bowed at me.
     "B-but, w-where did he go?", tanong ko pa bago siya lumabas.
    "He's talking with the emperor," natigilan ako sa kanyang sagot.
    "And make sure that he will not kill me, my lady. Please," she pleaded. Napakamot na lamang ako sa aking sintido bago tumango.

   Pagkalabas niya ay kinuha ko agad ang tea at mabilis na ininom. I wait for a couple of minutes and the pain I feel faded. Buti naman. Hindi pwedeng indahin ko ang sakit buong araw dahil kailangan ko ng gawin ang plano ko.
    I eat the food first and clean my self. I instruct Martha and the other maids to prepare a bath for me. Matapos maligo ay sinuot ko ang damit na pinadala ni Cadmus at nagpunta sa library.

    I blush in an instant when I stop in front of the door. Self, kalma. Bumuntong-hininga ako bago buksan ang pinto at pumasok.
   I stop when I saw Clythe sitting on the floor and reading a book. Lumapit naman ako sa kanya at tiningnan ang paligid. I curse myself. Dito pa talaga ako dumeretsyo pagkagising na para bang wala akong ginawang kababalaghan dito kagabi.

    "Where's the t-table?", I asked despite of me shaking and being flustered as I mention the table. Clythe look up at me and sigh.
    "The knights desposed it because it's broken," natigilan ako at otomatikong namula. I slowly get a book and cover my face by pretending that I'm reading it.
   "B-broken?", I asked again while trembling. Kakahiya ka self!

   "Yes, it's broken. I don't know why but when I came here earlier. It's already broken," sagot niya. I bite my inside cheeks as I remember the reason why. I'm flustered! I need to change the topic!

Tale of the Forgotten Knight (Calypse Series #1)Where stories live. Discover now