Shadow of Grey

1:

NOTE: ROUGH DRAFT

***

"WHO'S there?" Sa magkasalubong na mga kilay ay tanong ni Grey, sinisilip na niya ang bakante naman na kabisera ng kaniyang pinto. Napipikon at buntonghininga na binuksan na lamang niya iyon. 

Pagbukas niya sa pintuan ay sinalubong siya ng hangin. Luminga siya sa kanan, wala namang ibang tao sa pasilyo. Gayundin sa gawing kaliwa niya kung saan matatanaw ang may kalayuan na elevator ng gusali.

Papasok na sana siya ulit sa unit niya nang matisod siya sa kung anong bagay. "What the fudge is this?" tanong niya pa sa sarili.

Niyuko niya ang tila basket na nasa kaniyang paanan. Nang binuhat na niya iyon at ipasok sa loob ng bahay niya ay mas lumalim ang gatla sa kaniyang noo nang mapagtanto niya na naglalaman iyon ng mga… gulay? 

May plastic wrapper kasi ang basket, transparent na kulay red ang plastic na karaniwan na ginagamit sa mga foods kapag nireregalo.

Regalo—Iyon na nga mismo ang napagbuksan niya ng umagang iyon sa condo unit niya. Kakagising lang niya, in fact, kakatapos niya nga lang na maligo. Nagmadali pa siyang magbanlaw ng sabon sa katawan at nagtataka na tinungo ang pinto dahil sa makulit na nagdo-doorbell doon tapos ay heto nga, isang basket ang dinatnan niya. 

"What's that?" untag sa kaniya ng kung sino. Naramdaman niyang nasa likuran na niya ito.

Napapikit si Lexus Grey Henson nang maramdaman niya ang malambot na mga palad ng babaeng si… 

Napalunok siya. Sa sarap na kasalukuyang dinudulot ng mga palad ng babaeng tinutukoy niya patungo sa ibabang parteng bahagi ng kaniyang katawan ay makakalimutan na niyang talaga ang pangalan nito.

"This is… nothing…" hirap na niyang sambit. Marahan na naitulak niya sandali ang basket na kaniyang natanggap.

"Uhmp," mas hirap na wika ng babae. Paano ay nakaluhod na ito sa harap niya kahit wala naman itong kasalanan.

Nagngalit ang mga bagang niya. Hindi ito ang unang beses na mabigyan siya ng pagpapala ng mga babaeng nakakasama pero ang dulot niyon sa kaniya ay ganoon pa rin. Nakakapagpangalit ng mga litid at ugat.

Sa totoo lang ay hindi na niya maalala kung paanong ngayon lang niya napunang kulay mais na pala ang buhok ng babaeng kaulayaw niya magdamag kagabi. Basta ang tanda niya, noong unang beses niya itong dinala sa condo unit niya ay itim pa ang buhok nito at hindi pa iyon unat. Ikatlong beses na nilang paglabas ito pero hindi pa rin niya ma-recall ang pangalan nito.

"Bilisan mo, galingan mo. Papasok pa ako," paungol niyang utos sa babaeng ano pa nga ba ang dapat niyang itawag dito? E, 'di bayaran.

 Ang sarap umubos ng pera sa mga tulad nitong mahuhusay magbigay ng service at mapapaulit talaga siya. Kaya nga ba ito na ang ikatlong labas nila sa loob pa lamang ng kalahating buwan.

"Ayaw mo bang pumasok muna?" maharot na tanong ng babae nang matapos na ito sa ginawa.

Napangisi siya. Ibang 'pasok' ang tinutukoy nito pero ewan ba niya kung bakit tumanggi ang utak niya sa pagkakataong iyon. Ah, baka dahil tinatamad na siyang magsuot ng supot. Of course, hindi niya nakakalimutan ang kasabihan na: Prevention is better than cure. 

"Saka na lang ulit. Papasok pa ako—sa trabaho," ani Grey, sadyang diniinan ang huling sinabi upang maiparating dito ang maayos niyang pagtanggi.

"Alright, ikaw ang masusunod, lover boy."

Iyon ang parating tawag sa kaniya ng mga chicks niya—lover boy. Iyon ang tawag sa kaniya sa private club kung saan siya kumukuha ng mga katulad nito kapag may natipuhan siya.