Slytherin Prince | Hyunjeonglix

8

Büyük salonda tüm öğrenciler yemeklerini yedikten sonra küçük gruplar halinde bina yatakhanelerine dağılıyorlardı. Kimisi diğer binalardan birkaç arkadaşıla konuşmak için koridor köşesinde beklerken kimisi de kalabalığı takip edip yataklarına ulaşmanın peşindeydi, tek bir kişi hariç. Aldığı uyarıya rağmen kalabalığın içinden sıyrılıp kütüphaneye giden karanlık koridora giden beden, omzunun üstünden arkasına kısa bir bakış atıp görülüp görülmediği kontrol etti ancak ortalarda hiç profesör veya bina başkanı olmadığını fark edince hızlıca köşeyi dönüp gözden kayboldu.

Ancak bir çift göz onu görmüştü. Ona gere gezmemesi için uyarıyı yapan genç, elindeki balkabağı suyu dolu kadehi masaya bırakıp ayaklandı. Gözleri bir şahin gibi, son zamanlarda fazlaca denk gelmeye başladığı sarışını yakalamıştı. Nereye gittiğini tahmin edebildiğinden düşünmeden salondan çıkıp merdivenlere yöneldi. Kalabalık ona birkaç saniye kaybettirse de merdivenler hareket etmeden hızlıca tırmanarak kütüphane katına ulaşabildi.

Az önce sarışının döndüğü köşeyi dönüp diğer öğrenciler için gözden kaybolduğunda arkasını kontrol etmediğini fark etti fakat uzun bir süre harcamayı planlamadığından ve gece zamanında yatağında olmayı öngördüğünden dolayı bunu umursamamayı seçti. Kütüphane kapısının önüne ulaştığında açık bırakıldığı ayan beyan belli olan kapıdan girip arkasından kapattı. Beklediği gibi öğrencilerin bulunabileceği kısımda değildi. İlk kapının aksine kapalı olan yasak kütüphanenin kapısını açıp içeri girdi. Hızla ilerleyerek rafların arasında sarışın bedeni arıyordu.

İlk karşılaştıkları zamanki gibi onu kütüphanenin en arka kısmında raflara sırtını yaslamış ve kollarını göğsünde birleştirip bir bacağını diğerinin önüne koymuş şekilde buldu. Dudaklarında ukala şekilde yer edinen gülüşü ile Jeongin'i beklediği çok belliydi.

''Peşimden ayrılamıyorsun. Beni sevmediğini sanıyordum halbuki.''

Alaylı şekilde konuşup yaslandığı yerden doğrularak karşılaştıkları gece elinde olan ve siyah saçlının rastgele bir yere sıkıştırdığı kitabı görmek adına rafları taramaya başladı. Kollarını hala göğsünde birleştiriyor olduğundan arkası dönük bedenin geniş sırtında bakışlarını gezdirdi Jeongin. İnce bir bedeni olmasına rağmen geniş omuzlarının etkileyici olduğu düşüncesini engelleyemedi.

''Doğru sanıyorsun.''

Aklındaki düşüncelere fazla daldığından biraz geç kalmıştı cevabı.

"Burada olmamalıyız sana söyledim. Profesörler...''

"Bana söyledin ve ben yine de gelmeyi tercih ettim. Peki ya sen neden yakalanma riskin olduğu halde peşimden geldin? Üstelik yanında çilli çocuğu da göremiyorum.''

Nihayet aradığı kitabı bulup yanlış konulmuş raftan çıkartıp en son yarım bırakmak zorunda kaldığı sayfayı açarken mırıldandı. Bitiremediği sayfayı aklında kalacağı kadar en baştan birkaç kez okuyup kapatarak sakince doğru yerine yerleştirdi. Bu sür zarfında siyah saçlının konuşup dikkatini dağıtmıyor oluşuna şükretmişti. Jeongin ise onun sadece kitabı doğru yere yerleştirmeye geldiğini fark ettiğinde neden yaptığını sorgulamadan en başta diğerinin yaptığı gibi bir rafa yaslanıp onu beklemeye başlamıştı. Hyunjin işini bitirip kendisini bekliyor olduğunu gördüğünde gülüp "Hadi gidelim.'' dedi.

Jeongin bir an için sevmediği bu bedenle iyi anlaşabilirmiş gibi hissetti. Gençliğin tatlı zehri, o deli dolu akan kanı; hem gizemli işler çeviren hem de biraz iğneleyici dilli hoş bir çocuğa kapılmaya ve belki de kalp kırıklıklarına çok müsaitti. Kendisi bunu fark edemeyecek kadar inkar etse de Hwang Hyunjin cazibesinin farkında olduğu kadar o cazibeye kapılanların da farkındaydı. Diğer ikisi etrafından ayrılmadıkça da   karmaşık bir şeyin içine çekilebileceğini hissediyordu.

Yıllardır olduğu gibi ilgisini çeken ve kafasına koyduğu hedefinden onu uzaklaştıracak ne varsa yok saymaya alışmışken ilk kez bir arzuya kapılmak istedi, yine kendini üstün hissedeceği bir oyuna.

Saçmaladım mı bu bölümde bilmiyorum farklı farklı yerlerde bölük pörçük yazmaya çalıştım umarım hoşunuza gider.