Het zou altijd zo zijn

Toen Ik Leerde Delen

Vuurtoren, Jacob en ik...

Als ik onverwachts op de koude vloer wakker word ben ik direct verbaast over de plek waar ik slaap. Zodra ik om me heen kijk wordt alles meteen een stuk duidelijker. Ik herinner me wat er was gebeurd voordat ik wakker werd boven in de vuurtoren. Ik kijk naar me en zie ook Jacob die in slaap was gevallen. Ik weet niet hoe het me gelukt is om in slaap te komen op de vloer. Ik weet niet waarom ik nu hier lig in plaats van mijn eigen bed. Maar blijkbaar was het Jacob en mij niet meer gelukt om gisteren naar beneden te lopen. 

Ik sta op en stap over Jacob heen richting de grote ronde leuning met het uitzicht op eigenlijk mijn achtertuin. Ik voel hoe de frisse ochtend wind door mijn haren heen blaast en even lijkt alles als een film. Zo perfect, alsof het zo moet zijn, zo stijlvol. Als ik iets minder ver de zee in kijk naar de boot van mijn vader zie ik een meisje zwemmen. Mijn gezichtsuitdrukking staat direct een stuk minder vrolijk. Ik haal een hand door mijn haren heen en ik trek snel mijn broek aan om vervolgens enkel daarin de duizend treden naar beneden te lopen.

Zodra ik op het strand richting haar loop kom ik een lichtgele jurk tegen die net voor mijn voeten ligt. Ik stap er ongeïnteresseerd over heen en loop direct een stukje in het water in.

'Hé!' Roep ik en zwaai met mijn armen richting haar. Ze zwaait terug en komt door het water naar me toe lopen, ze heeft net zoals haar jurk, gele zwemkleding aan. 

'Hey! How are you doing!' Ik kijk haar vragend aan en meteen zucht ik. Is dit de straf die je krijgt als je geen Engels spreekt.

'Sorry, ik spreek geen Engels.' Nu kijkt ze mij apart aan.

'Sorry, I don't speak Dutch.' Ik haal even heel diep adem en probeer mezelf te kalmeren. Ik bekijk haar lichaam puur uit nieuwsgierigheid maar het doet niet zoveel met me als het zien van Jacobs naakte lichaam. 

'Do you want to go swimming with me?' Vraagt ze met een stralende glimlach.

'Wat?' Blijkbaar kan ze dat zinnetje wel verstaan. 

'You.' Ze wijst naar mij.

'Me.' Nu wijst ze naar zichzelf.

'Swimming.' Ze maakt bewegingen alsof ze aan het zwemmen is en stopt dan.

'Together.' Ze pakt mijn twee handen vast. En ik trek ze snel uit die van haar aangezien ze nog nat zijn van de zee.

'Zwemmen? Wat, nee. Eh no.' Ze laat haar schouders teleurgesteld zakken. 

'Jules met wie ben je zo vroeg aan het praten.' Zegt Jacob slaperig en hij legt zijn warme hand op mijn schouder. Ik maak oogcontact met hem maar dat stopt al snel als hij het meisje opmerkt.

'Oh, sorry.' Zegt hij dan snel en hij trekt zijn blouseje vlug aan.

'Do you speak English?' Vraagt ze met een lach alsof ze niets heeft opgemerkt.

'Yeah, yeah I do. He doesn't.' Zegt Jacob en hij wijst even naar mij.

'Kun je alsjeblieft vertalen wat ze zegt ik probeer haar weg te sturen omdat ze op privé terrein is.' Jacob lacht even en hij slaat zijn arm om mijn schouder heen.

'Natuurlijk.'

'Kun je zeggen dat ze dus weg moet omdat het privé terrein is?' Hij knikt afwezig met zijn ogen druk gefocust op het meisje.

'What's your name gorgeous?' Ze giechelt even en doet haar haar achter haar rechteroor.

'Lola, what about yours handsome?' Na Jacobs zin niet verstaan te hebben versta ik een woord wel van het meisje. Handsome...

'Het betekend: "hé knapperd."'

Jaloezie kriebelt door mijn lichaam heen en ik pak Jacobs hand vast en trek eraan aangezien hij te druk lijkt te zijn met praten.