Silent P(3)

141 19 4
                                    

Incheon international airport 🛬🛬

ကဲ ကိုရီးယားကိုရောက်ပါပီ ဒိုယောင်းမိဘတွေက လာကြိုကြတာကြောင့် အခက်အခဲမရှိပါဝူး ရုတိုနဲ့ဆာဟိလည်း ဂျီဟွန်းနဲ့ ဒိုယောင်းဆီက ကိုရီးယားစကားကိုသင်ထားတာကြောင့်  ကောင်းကောင်းပြောတတ်နေပါပီ အကုန်လုံးအိတ်တွေသယ်ပီးကားပေါ်တတ်ကြသည် သူတို့နေမည့်နေရာသို့ မောင်းသွားကြသည်

(သူတို့တည်းရမယ့်ကွန်ဒိုရောက်သော်)🏢

Doyoung dad: သားတို့ အတွက် ကွန်ဒို ပြင်ပေးထားတယ် တယောက်တခန်းပေါ့ အဆင်ပြေကြတယ်မလား
ruto : uncle ရယ် အားနာ စရာကြီး
Doyoung mom : သားရယ် အားနာစရာမလိုပါဘူး သားတို့က dobbyလေးရဲ့ သူငယ်ချင်းတွေဆိုတော့ အန်တီတို့ရဲ့သားတွေ ပဲ ပေါ့ (dobby ဆိုတာ teumesတွေတော့သိကြမှာပါ doyoungကို ချစ်စနိုးနဲ့ခေါ်တာပါနော်)
Sahi : ကျေးဇူးတင်ပါတယ်နော် uncle aunty
Dobby dad and mom : သားလေးခေါ်သလို appa ommaလို့ပဲခေါ်ပါရပါတယ်
Jihoon : yes sir appa imma

Dobby dad and mom : သားတို့ဝင်ကြတော့လေ နားကြတော့ ကျောင်းကအေးဆေးက သွားကြည့်ကြပေါ့
All : bye appa omma ကောင်းကောင်းပြန်ကြပါနော်

သူတို့လည်းအခန်းထဲကိုာ်စီ ဝင်သွားကြတယ် အခန်းက ‌ကွန်ဒို ဆိုတော့ တော်တော် ကျယ်တယ် ဒိုယောင်းနဲ့ ဂျီဟွန်းက အခန်းချင်း ကပ်ရပ် ရုတိုနဲ့ ဆာဟိကတော့ သူတို့ရဲ့ မျက်နှာချင်းဆိုင်အခန်း မှာပါ

ဂျီဟွန်းကတော့ ရောက်တာနဲ့ နေရာတောင်မချဝူး တန်းအိပ်တော့တာပဲ
ဒိုယောင်းကတော့ အိတ်တွေကိုနေရာချနေတယ်

ရုတိုကတော့မိဘတွေကို video callခေါ်ပီး လှန်းပြီးကြွားနေလေရဲ့
ဆာဟိက တော့ အိတ်‌ေတွ ချပြီး ဝရံတာ တံခါးကိုဖွင့်လိုက်တယ် (ဝရံတာက နေကြည့်ရင် ဟန်မြစ်ကို မြင်ရပီးတော့ ကိုရီးယားရဲ့ ရှုခင်းတွေပါကောင်းကောင်းမြင်ရတာကြောင့် အေးချမ်းလှတယ်)
ကဲ ခဏကြာတော့
ရုတိုလည်း ဆာဟိ အခန်းဆီ ကူးလာခဲ့တယ်
ruto: sahi ya ငါဝင်လာခဲ့မယ်နော်
  ကျွီ (တံခါးဖွင့်ပီးဝင်လာခဲ့သည်)
ငါပျင်းလို့ မင်းဆီလာခဲ့တာ
sahi : အော် အွန်း
ruto: ငါတို့ တက္ကသိုလ်မှာ ဘာမေဂျာယူကြမလဲ ငါတော့ အနုပညာမေဂျာယူမှာ မင်းကရော
Sahi : အမုပညာမေဂျာ
ruto : ဝါး တကယ် ငါတို့မေဂျာမကွဲဝူးဘဲ တူတူကြမှာပဲ ဟိုနှယောက်လည်း အနုပညာမေဂျာပဲ ယူကြမှာဟ
sahi : အင်း ငါတို့ကျောင်းကိုသွားကြည့်ကြမှာမလား
ruto : အင်းဟုတယ် သူတို့ ပီးကြပီလားမသိဝူး ခုပဲ သွားကြည့်ရင်ကောင်းမလား
(ထိုချိန်တွင် doyoung jihoonနှယောကတံခါးမ‌ေခါက််ဝင်လာကြတယ် )
Jihoon : နေပါအုံးကွာ မင်းတို့ကလည်း
ruto : ဟ လန့်တာကွ မင်းတို့ကလညါးအသံမပေးကြဝူး
doyoung : ဟဲဟဲ
Jihoon : ဒီနေ့တော့ မုန့်အရင်စားကြမလား
ruto :မင်းကလည်း အစားပဲ  အေးအေး သွားကြတာပေါ့
သူတို့လည်း အောက်ဆင်းလာပီ မုန့်ဆိုင်တွေကိုလျှောက်ကြီး မုန့်တွေဝယ်စားနေကြတယ် ခုချိန်က နေ့လည် 2:30နေပီပေါ့ ကျန်တဲ့သုံးယောက်က ဆိုင်ပြင်မှာ စောင့်နေကြတာ်
ruto တယောက် မုန့်‌ဝယ် ပိုက်ဆံရှင်းပီး ဆိုင်က ပြန်အထွက် ကောင်လေးတယောက်နဲ့တိုက်မိခဲ့တယ် ရုတိုဝယ်လာတဲ့ လက်ထဲကမုန့်တွေလည်း လက်ထဲက ခုန်ထွက်ပီး ကြမ်းပြင်ပေါ် ပွရနေခဲ့တယ် ထိုကောင်လေးက ရုတိုမုန့်တွေကိုကူကောက်ပေးပြီး တောင်းပန်နေရှာတယ်
ရုတိုလည်း ရပါတယ်ပြောပြီး ပြန်ထွက်သွားခဲ့တယ်

ထိုကောင်လေးကတော့ ရုတိုကို ရပ်ကြည့်နေမိတယ် ပြုံးယောင်သန်းနေတဲ့ ထိုကောင်လေး မျက်နှာကို ဘယ်သူက သိမှာလဲနော်

_________________________________________
ကဲ တိုသွားရင် ဆောတီးပါ နော် ဝေဖန်ပေးကြပါအုံး စရေးပေမယ့် ဇာတ်ရှိန်မတတ်သေးဝူးဖစ်နေတယ်
ဖတ်ပေးတဲ့ တယောက်ရှိရင်တောင် hiruရေးရတာ  အားရှိပါပီ ဖတ်ပေးတဲ့ တယောက်ချင်းဆီကို ကျေးဇူးတင်လျက်ပါ နောက်နဲနဲ ကြာနိုင်လို့ စိတ်ပူမိပါတယ်

#jaesahi
#haru_?
# hiruri_78

SILENT!!(Completed)Where stories live. Discover now