"ပင်ပန်းနေပြီလား "
ဘေးမှာ အိပ်မောကျနေတဲ့ ဟွန်းဆော့ကိုကြည့်ကာ
"အတင်းအကြပ်လုပ်မိသလိုဖြစ်သွားရင် တောင်းပန်ပါတယ်"
"စိတ်ဆိုးတယ်"
"ဟောဗျာ အိပ်ချင်ယောင်ဆောင်နေတယ်ပေါ့ လာခဲ့ တွေ့မယ်"
"ဟား ဟား ဟား ဟား ဂျီဟွန်း ဂျီဟွန်းနား ယားတယ်တော်ပါတော့ မောင် မောင် ဟျောင်းယားတယ်လို့"
"ဘယ်လိုခေါ်လိုက်တာ"
"မောင်လို့"
"ဟျောင်း စိန်ခေါ်တာနော် "
"ဟုတ်ဘူးလေ မောင်နော် "
*ဒူး ဒူး vibration အသံ*
"မောင်ရပ် တော့ ဖုန်းလာနေတယ်လို့"
"ဟင် ဒီဖုန်းကလဲ ကွာ"
"ကိုင်လိုက်ပါ"
*အေးပြော*
*__________*
*ဘာ ဘယ်လိုဖြစ် အေးသိပြီ ငါအခုချက်ချင်းလာခဲ့မယ်*
"မောင် ဘာဖြစ်လို့လဲဟင် "
"ဆာဟိ ဆာဟိလေ ဆေးရုံတင်လိုက်ရပြီ"
"ဘယ်လို "
"ရုတို ဖုန်းဆက်တာ မောင်သွားမှရမယ် ဟျောင်း"
"အာ့ဆို ဟျောင်းလဲ လိုက်ခဲ့မယ်လေနော်"
"အင်းပါ ပြင်ဆင်ရအောင်"
______________________________________________
လွန်ခဲ့သောညက ဂျပန်တွင်
"ဆာဟိ လေး ဖြည်းဖြည်းဆင်း"
"အင်း"
"ဒီနေရာလေးကို ကျနော်အကြိုက်ဆုံး ဖြစ်ခဲ့တာ "
"မင်းလေးကြိုက်ရင် ကိုယ်က ပျော်တာပေါ့ကွာ"
"ဟို တံတားပေါ်မှာ ထိုင်ကြမယ်နော်"
"သဘောပါဗျ"
တံတားပေါ်မှာထိုင်ပြီး ခြေထောက်တံတားအောက် ချထားသည်
ရေက နိမ့်တော့ ရေမစိုဘူးပေါ့
လက်ကလေးကိုတွဲထားပြီး ဂျယ်ဟျော့ ပုခုံးပေါ် ခေါင်းလေး တင်ကာ
"ကျနော် ဟျောင်းကို ချစ်တယ်နော်"
"ဟျောင်းက ပိုချစ်ပါတယ်"
