နေဝင်ဆည်းဆာလေးက အလွန်လှသည်မဟုတ်လား
Jaehyuk : sahiရား hyungတို့ ပြန်ကြမလား
Sahi ; အင်း
မှောင်စပြုနေပြီဖစ်လို့ ပြန်ဖို့သာ ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်
နှယောက်သား လမ်းတလျှောက် တိတ်ဆိတ်မှုတွေနဲ့သာ ပြန်လာခဲ့ကြသည်
sahi pov : ငါအခုပျော်နေတာလား သူနဲ့အတူရှိရင် ငါက ပိုပျော်နေမိတာလား
အရင်ကလည်း တိတ်ဆိတ်နေတတ်တာမို့ jaehyukတယောက် sahiကိုတချက်တချက် ကြည့်မိနေသည်
Jaehyuk : ရောက်ပါပီ
Sahi : အင်း
ကားပေါ်က ဆင်းသွားတာ နှုတ်တောင်မဆက်သွားဝူး
Jaehyuk pov : သူဘာဖစ်နေတာလဲ မင်းတိတ်ဆိတ်နေတာက ငါ့အတွက် မထူးဆန်းပါဝူးလေ
အတွေးတွေနဲ့သာ အိမ်ကိုပြန်လာခဲ့သည်
____________________
တဖတ်မှာတော့ လက်ကလေးကိုတွဲပြီး ဘယ်သူ့ကိုမှ ဂရုမစိုက်ပဲ ကြည်နူးစွာ လမ်းလျှောက်နေတဲ့ သူတို့နှယောက်
Jihoon : hyunsuk hyung
Hyunsuk : omm
Jihoon : ကျနော့်ကိုပစ်သွားမှာလား
Hyunsuk : ဟမ် အဲ့တာ ငါမေးရမဲ့ မေးခွန်းနော်
Jihoon : ဖြေပါ
Hyunsuk : မင်းသာ ပစ်မသွားရင် ငါကလည်း မင်းကို ထားခဲ့စရာ အကြောင်းမရှိဝူးလေ
Jihoon : ချစ်လိုက်တာ ရွှတ်😘
Hyunsuk ပါးလေးကို အသည်းယားလွန်းလို့ နမ်းမိသည်
တဖတ်မှာလည်း သူ့ပါးသူကိုင်ကာ ရှက်နေသည်
Hyunsuk : မင်းနော် လူတွေ အများကြီးပဲလေ
Jihoon : ရှက်နေတာလား
Hyunsuk : မသိဝူးကွာ
ရှက်ရမ်းရမ်းပြီး ပြေးထွက်သွားသည်
Jihoon : ခဏေစာင့်အုံးလေ
လမ်းတလျှောက်လုံးသူတို့ရဲ့ အသံတွေနဲ့သာ ပြည့်နေသည်
____________________
Jaehyuk : မင်းတို့ကရောက်တာ စောလိုက်တာ
Mashiho : မင်းကသာ နောက်ကျနေတာပါကွာ
အရင်ကတည်းကသူတို့လေးယောက် ညဘက်တွေဆို အမြဲဆုံနေကြ ဘာရယ်မဟုတ်
Junkyu : yaa hyunsuk မင်းတချိန်လုံး ပြုံးနေလိုက်တာ ဘာတွေ တွေးနေတာလဲ
