ŞAMAN ( BXB) ( TAMAMLANDI)

BİZDEN BİZE DÜŞMAN

  İnsan nefsinin hükmü ile savaşabildiği kadar insandır. Bazen nefsinizin içinde öyle kaybolursunuz ki kendi doğrularınızdan şaşmanız içten bile olmaz. Ama yine de kendinden olandan beklemez insan böyle bir yanılgıyı, bu yüzdendir insan dibindeki düşmanı göremez. Yabancı bir düşmana o kadar hazırlıklıydım ki bizden bir düşman hayalini bile kurmadığım bir durumdu. Kör şaman ile kapı ağzında bakışırken bana bir açıklama yapması için bekledim. Kör şaman ise bastonuna dayanarak merdivenlere doğru yürümeye başladı. Peşine takıldığımda bahçeye geçip büyük çınar ağacının altındaki banka oturdu.

" Yıllar önce kut seçileceği zamanlardı. O zaman Türkiye'ye dönmüş tatil yapıyorduk. Kızım yaşıyor oğlum yeni evlenmişti. İşte o zaman tanıştım Türkiye'deki kara şaman ile. Ufak tefek kavruk bir oğlandı. Erkek şamanlar çok az olduğu için dikkatimi çekmiş oldu. Ya da o zaman ben öyle sandım. Pek ufak olması dışında kadınsı tavırları ile pek çok kişi tarafından dikkate alınmayan biriydi. Açıkçası bu hataya ben de düşenlerdendim. Aslında fazlası ile güçlü ve bastırılmış benliği ile insanların zihinlerini yönlendirme yeteneği olduğunu Türkiye de kaldığım zaman öğrendim. Yaklaşık bir ay kaldığımız tatilimizde önce Şehzade'nin oğluma karşı yakın ve ilgili tavırları , ardından gelen oğlumun yeni evli karısına karşı mesafeli davranışları şüpheye düşmeme neden oldu. Sonunda yapmamam gereken bir şey yapıp oğlumun zihnini kurcalamak zorunda kaldım. Şehzade oğluma göz koymuştu ve alttan alttan onu eşinden uzaklaştırarak yakınlaşmaya çalışıyordu. İlk büyük savaşımız o zaman oldu. Şaman olan annesi de duruma müdahale edince Şehzade istemese de geri adım atmak zorunda kaldı. Ama bu onu fazlası ile kızdırmıştı. Sonra ne olduysa biz Almanya'ya döndükten sonra oldu. Şehzade bir yolunu bulup buralara kadar gelmiş gelmekle de kalmamış yeteneklerini kendine düşman saydığı bana yöneltmişti."

 Şaman derin bir nefes aldı. Bundan sonrasında acı olduğu çok barizdi. Savaş kazanılmış olsa da kayıp çoktu. Çınar ağacının altında gözlerini kapatıp bir süre daha sessizce oturduğunda ona dinlenmesi için zaman verip sustum. Ama merakım benden önde gidiyordu.

" Kızın Şehzade yüzünden mi ?...."

" Evet , bu kadar ileri gideceğini düşünmemiştim."

" Ya Adem?..."

Kör şaman geriye yaslanıp gözlerini açtığında yanaklarına bir damla yaş indi.

"Adem güçlüydü ama ben zayıf. Bu zayıflığımı kullanması da tamamen benim hatam."

" Onu yenebilir miyim?"

" Şu halinle hayır."

  Konuşmanın geldiği son noktaydı burası. Sustum yıllardır bana bir şeyler öğretmeye çalışanlara sırtımı dönmenin pişmanlığı ile sustum.

........

  YAZARDAN

Atakan Kör şaman ile olan konuşmanın ardından odaya geri döndüğünde camın kenarında oturmuş kendisini bekleyen Sencer'i görünce derin bir iç çekti. Sencer arkasından gelmeyerek ona zaman tanımıştı. Anlayışı her geçen gün Atakan'ın duygularını daha da ateşliyordu. Yine de hayatında cinsel yönelimi ve kendisine bahşedilen bedeni yüzünden yaşadıkları ön yargılı olması için yetmişte artmıştı bile. Bu nedenle dikkatliydi ama Sencer farklı olduğunu an be an kanıtlar nitelikte sabırlıydı.

" Kör şamanla önemli bir konu konuşuyordum."

  Ay ışığında parlayan kızıl gözleri Atakan'ı bulduğunda başını salladı Sencer. Sözcükler mühürlenmiş gibiydi ki bu Atakan için zorlayıcı bir durumdu. Mantığına güvenip hareket etmeye alışkın , işinde de özel hayatında da hep engellerle boğuşmak zorunda kalması bu yeni durumdaki temkinini haklı kılıyordu. Ama fark ettiği şey bunun Sencer'i zorladığıydı. Yavaş adımlarla yanına gelip yüzüne doğru eğildi. Eli ile çenesini tutup dudaklarına dudaklarını değdirip geri çekildi.