{၆}{Zawgyi}

172 12 0
                                    

လူလူ စိတ္အေျခအေနသိပ္မေကာင္းပါေခ်။ ဘုန္းအလကၤာ႐ွိန္က ဒီ‌‌ ေန႔ည အိမ္ျပန္မအိပ္ဘူးဆိူတဲ့စာပို႔လာတာေရာ၊ေဒးဗစ္စတိုင္းဆိုတဲ့လူက သူတို႔ညစာစားေနတုန္း ထူးထူးဆန္းဆန္းေတြေျပာသြားတာေၾကာင့္ လူလူရဲ႕ စိတ္ေတြကေယာက္ကယက္နဲ႔ပါပဲ။

လူလူက ပင္လယ္စာဆိုသိပ္ႀကိဳက္တာမို႔ ေဒးဗစ္စတိုင္းဆိုတဲ့လူက လူလူရဲ႕အႀကိဳက္ကို သိတဲ့အလား ပင္လယ္စာဆိုင္ကို ေခၚသြားခဲ့သည္။ပင္လယ္စာမာလာ၊ငါးကင္ခ်ဥ္စပ္ ၊ေက်ာက္ပုစြန္တုန္ယန္း၊ေဟာ့ေပါ့က အစစ္ပါေသးသည္မို႔ လူလူ ဗိုက္ဆာဆာနဲ႔ေခါင္း‌မ‌ေဖာ္တမ္းစားေနမိသည္။

"ေျဖးေျဖးစား ဘယ္သူမွ လုမစားဘူး"

"အဟြတ္ အဟြတ္!"

သူေျပာမွ လူလူ ထမင္းနင္ၿပီးသီးသြားသည္။ေဘးကခ်ထားတဲ့ေရသန္႔ကိုေမာ့ေသာက္လိုက္ရင္း

"ခင္ဗ်ားက ကမ႓ာႀကီးရဲ႕ ေသာ့ခ်က္ဆိုေတာ့ ခင္ဗ်ား လူမဟုတ္ဘူးလား?"

"မင္းလဲလူမွမဟုတ္ဘဲ"

"ဟမ္?!"

"ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ေ႐ွ႕ေလွ်ာက္ ဘာေတြျဖစ္မလဲ ဆိုတာ ငါကိုယ္တိုင္ေတာင္မသိဘူး  မင္းတို႔ အဆုံးသတ္ေပးမွ ငါလဲ အဆင္ေျပမွာ"

"ဟမ္?!"

"ကဲ ၀ၿပီလား?!"

"အင္း"

"ဒါဆို ကိုယ္ျပန္လိုက္ပို႔ေပးမယ္"

"ခင္ဗ်ားက ကားပါလို႔လား?!"

"ႏိုး!"

"ဒါမ်ား လိုက္ပို႔မေနနဲ႔ ကိုယ့္ဘာသာပဲ တကၠစီ ငွားသြားေတာ့မယ္ သိပ္လဲ မေမွာင္ေသးပါဘူး"

လူလူ တီလွ်ဴးတို႔နဲ႔ပါးစပ္ကိုသုပ္ကာ ေ႐ွ႕ကလူ ပိုက္ဆံ႐ွင္းမွာကိုထိုင္ေစာင့္ေနလိုက္သည္။ဒါေပမယ့္ ေဒးဗစ္စတိုင္းက ပိုက္ဆံမ႐ွင္းဘဲ ေ႐ွ႕မွထထြက္သြားသည္မို႔ လူလူေနာက္ကေျပးလိုက္ကာ

"ခင္ဗ်ား bill မ႐ွင္းဘူးလား?"

"႐ွင္းစရာမွမ လိုတာ"

ပုခုံးတြန္႔ကာ ေျဖေနတာေၾကာင့္ လူလူ ေၾကာင္ေနမိသည္။

"ခင္ဗ်ား ဟုတ္ေကာဟုတ္ရဲ႕လား?ေလာကႀကီးထဲမွာ စားၿပီး မေပးရတဲ့ဆိုင္က ႐ွိလို႔လား?"

ဇာတ်လမ်းက မှန်ရဲ့လား?!Where stories live. Discover now