Hangi yalnızlıkta aydınlanacak yüreğim bilemedim
Kardelen misali yaşıyor ömrüm, geçiyor mevsimlerim
Yutkunamadığım anlarımı unutmayı bilemedim
Ben yaşadığım dönemi hiç mi hiç sevemedim
Sonrasını düşünürken anlarımı göremedim
Anlarımı yaşarken de sonrasını bilemedim
Bilemediğim cezaları hep mi ben ödedim
Ben yaşadığım dönemi hiç mi hiç sevemedim
Bir yudum mutluluk için okyanuslar katettim
Kaybettiğimi bilirim de, kazandığımı hiç göremedim
Bir samimi sohbet için yüzlerini değiştirdim
Ben yaşadığım dönemi hiç mi hiç sevemedim
Ne bir dost, ne de bir arkadaş kazandım
Hep içime attım ama, hiç yutkunmadım
Ne bir acı, ne de göz yaşı akıttım
Ben yaşadığım dönemi hiç mi hiç sevemedim
Aşılamayan duvarlar, benim tüm sokaklarım
Maskeler içinde gülümsemeler, hep kandıklarım
Ruhumu bilirim ama, ruhsuzları çözemedim
Ben yaşadığım dönemi hiç mi hiç sevemedim
