Mumun alevinde aydınlanan bir oda
Simsiyah duvarlar ardında hiçliğe yakın diyarlarda
Yankılı bir çığlık bir hiçlik dolaşmakta
Çöllere meydan okurcasına kavurucu sıcakta soğuktan donmakta
Sönmüş alevin son demleri yansıyor duvarlara
Biz çizgi belki de bir hayali aydınlatırcasına
Karanlığı aydınlatırcasına parlıyor yukarılarda
Duvarı kaplamış hayaller bu odaya sığmaz artık
Kırık bir duvarın ardında bomboş bir yol daha
Kaplayan hayallerin hepsi yollara dağılmakta
Sönmüş alevi şimdi daha da gür yanmakta
Yoluna yoldaş olanı bulmuş kırılan duvarın ardında
Karanlık bir ufuk aydınlık bir gökyüzü semada
Bilinmeze yürüyor çatlak duvarları bir o kadar uzakta
Minicik bir umut için yağıyor gökyüzünden nurlar
Yarını bulmaz yakında doğacak o güzel yıldızlar
