Meet at Cafe || SB19 Justin | ✓

04

Justin.

"Inom pa" Saad ni Kuya yani sa likod ko halos mapatalon ako dahil sa sinabi. How can he? "Akala mo ba di ko alam?" 

I smile awkwardly "Hehe sorry na" Sabi ko at nag peace sign.

"This is your last warning, Justin" Pagbabanta niya, last warning means hindi niya na talaga ako palalabasin ng bahay o kaya bigyan niya ako ng isang bodyguard. 

May mga sinabi pa siya halos lahat ng yun ay saulo ko na dahil pa ulit ulit lang naman yung mga sinasabi niya kung mahuhuli niya akong umaga na umuuwi. Mabuti na lang at may tumawag siya kanya pero mas maganda pa sigurong hindi na lang tumawag yung nasa cellphone kasi nakita kong sila Mama yun, yare. 

Tumingin ako kay Kuya ng natatakot "Plss, wag mo sabihin, hindi ko na uulit, promise" Saad ko. Umiling lang siya at sinagot ang tawag nila Mama. Pag nalaman ni Mama yung nangyare mukang uuwi sila rito at sandamak-mak na sermon ang ibibigay sa akin.

Dahan dahan akong sumilip kay Kuya para malaman kung ano ang pinaguusapan nilang dalawa ni Mama. Mabuti na lang ay tungkol sa kompanya ang pinaguusapan kaya naman naka hinga na ako ng maluwag.

Dali dali akong napatingin sa cellphone ko ng makita kong 6:58 na dali dali naman akong pumunta sa kwarto at naligo kahit malamig nag text kasi si Ken na mag kita raw kami sa labas ng University. 

Since allowed naman ang civilian clothes sa Univ namin ay nag suot lang ako ng brown polo at black jeans kinuha ko ang phone ko at susi ng sasakyan para maka alis na hindi ko na sinabihan si Kuya na aalis na ako dahil busy siya kausap ni Mama.

Since maaga pa ay pumunta ako sa Cafe para bumili ng kape pang paggising lang. Nag order lang ako ng Cafe Latte at umupo sa bakanteng table para hintayin ang order ko. Habang nag hihintay ay may mga pumapasok ring mga tao. 

Pero napukaw ng atensyon ko yung babaeng nakita ko kagabi yung nasa kabilang table. Lumapit siya sa counter at may sinabi roon mukang order. Naalis ang tingin ko ng bigla akong tinawag para sa order ko. Punyemas kung kelan nandito siya saka naman ako aalis.

Tumayo ako at lumapit kung saan na roon ang order ko. Malapit kami sa isa't isa nasa kabilang counter lang ako kung saan kinukuha ang order, rinig na rinig ko rin yung mga order niya. Ang dami niya naman inorder adik ba 'to sa kape.

Umalis siya roon at umupo sa isang bakateng table rin habang ako ay bumalik sa table ko, dapat aalis na ako pero bakit ba ako na rito. Hindi ko alam pero parang may sariling buhay ang mga paa ko at dinala ako sa table kung saan ako naka upo.

Ilang minuto pa ang lumipas ng tawagin siya napatingin naman ako sa order. Ang dami naman niyan. Isang batalyon ba ang bibigyan mo. Napansin ko naman nahihirapan siya kaya naman lumapit ako at pekeng umubo.

"Can I help you?" Tanong ko, ang awkward. Napatingin naman siya sa akin mukang naguguluhan pero ngumiti lang siya.

"Ok" Sabi niya at kinuha ko ang mga bitbit niya nilagay ko iyon sa backseat habang siya ay pinaupo ko sa passenger seat.

Halos wala kaming imikan habang nasa byahe, abala rin siyang nakatingin sa cellphone na may ka chat mukang kaibigan niya. Napatingin ako sa oras ng makita kong pasado 7:26 na ay dali dali kong binilisan ang pag mamaneho kaya nakuha ko ang atensyon niya.

"HOY! BALIW KA BA!" Sigaw niya sa akin at kumapit sa upuan niya ng takot na takot.

"Ma le-late na ako tska easy ka lang di kita ipapahamak" Sabi ko at binilisan pa ang ng sasakyan takbo buti na lang at may alam akong maluwag na daan para maka rating sa school.

Nalaman ko ring taga DLSU siya kaya hindi na problema ang pag byahe iisa lang naman ang pupuntahan namin. Nang makarating kami sa school ay dali dali kong pinarada ang sasakyan ko ay pinagbuksan siya ng pinto. Rinig pa ang mga bulong bulungan ng mga babae.

"Gosh is this true?"

"Ngayon ko lang siyang nakitang may kasamang babae"

"Sana all"

"Iiyak rin yan sa huli, pustahan"

At marami pang iba. Ngayon lang din naman talaga ako nag sabay ng babae sa sasakyan ko ni isang babae ay hindi nakakapasok sa sasakyan ko kahit fubu ko pa siya. Ng makarating kami sa room nila ay ibinigay ko na sa kanya ang mga coffee na binili niya.

"Thank you, Naomi" Sabi niya at iniabot ang kamay habang nag hihintay na abutin ko yun.

"Welcome, Justin, just call me Jah" Sabi ko at nakipagshake-hands sa kanya. May naramdaman akong kung anong damdamin sa puso ko parang pinipilit nitong wag nang bitawan ang kamay ni Naomi.