ട്രെയിൻ ഇൽ...... ഇരുന്നു ഏകദേശം... വഴിപ്പിന്നിട്ടു.....
പക്ഷേ.. ഇതുവരെ ബോറടിച്ചില്ല....
കാരണം.. അവൻ.. അവൻ തന്നെ...
ഒരു പ്രത്യേക എനർജിയാണ് അവനോടൊത്തിരിക്കുമ്പോൾ.. അടുത്തറിയുമ്പോൾ.. സമയം പോകുന്നതേ അറിയില്ല.... എന്ത് മാനസികാബുദ്ധിമുട്ടിലാണ്.. ഈ തീവണ്ടിയിൽ വന്നിരുന്നത്... ഇപ്പൊ വലുതും ഓർക്കുന്നുണ്ടോ.... ഇല്ല.. അതു തന്നെയാണ്.. അതിനുള്ള ഉത്തരം.. എന്ത്യേ.. അവൻ അവന്റെ ആ ചിരി.. ഏത് പ്രപശ്ചത്തിനേയും.. ഒന്നു അലയക്കുന്നത് പോലെ..... എന്തോ ആഴങ്ങളെ കാണിച്ചു തരുന്നത് പോലെ... ആ ആഴത്തില്ലേക് ഒഴുകിയത് കൊണ്ടാണോ... എന്റെ കടലിലെ അലകളെ ഞാൻ സൗകര്യം പോലെ മായ്ച്ചു കളഞ്ഞത്... ഇങ്ങനൊരു ആൾ പണ്ടേ... ന്റെ കൂട്ടിനുണ്ടായിരുന്നേൽ എത്രെ നന്നായിരുന്നു... അമ്മയ്ക്കും അതു വല്ല്യേ ആശ്വാസമാർന്നേനെ..... ഇവനോട് സംസാരിച്ചിരിക്കുമ്പോ.. ബാക്കി ലോകമൊക്കെ മറഞ്ഞു പോകുന്നുണ്ടാവോ... ഉണ്ടായി കാണണം അല്ലെങ്കിൽ എങ്ങനെ എനിക്ക്.. ജിന ലക്ഷ്മി എന്ന ഈ തിരുമംഗലം കാരിയെ ഇങ്ങനെ ചിരിപ്പിക്കാൻ പറ്റും....പെട്ടെന്ന് കണ്ണുകൾക്ക് ചുറ്റും.... കൈകളുടെ വീശൽ..
ഹെയ് താനിതു എവിടെയാ....
അവന്റെ കളിയാക്കിയുള്ള ചോദ്യത്തിൽ... അവൾ ചിന്തകളിൽ നിന്നുണർന്നു....
വിക്കി :എന്ത്യേ.... ഫ്രീയായിട്ട് ടിക്കറ്റ് ഇല്ലാതെ.. അമേരിക്ക കാണാൻ പോയോ...
ജിന :ഏയ്യ്.. അങ്ങനെ ഒന്നുമില്ല വിക്ടർ...
വിക്കി :ഓ... ഇപ്പോഴും തനിക് എന്നോട് അങ്ങനെയാണല്ലേ.... അപ്പൊ ശെരി 😒
ജിന :എങ്ങനെ....
വിക്കി :ഒന്നൂല്ല്യ ഇനി ഒന്നും പറയണ്ട 🤭
ESTÁ A LER
Till to end
Contoജാതിയുടെയും മതത്തിന്റെയും ദുരഭിമാനത്തിന്റെയും കേട്ടുചേങ്ങല്ലയെ പൊട്ടിച്ചു എറിഞ്ഞുഞ്ഞുക്കൊണ്ട്..... ഒരു ഇട്ടാവട്ടതൂ ഇടുങ്ങി കൂടെടതല്ല... ജീവിതം എന്നു തിരിച്ചറിഞ്ഞ.. അവർ മെന്നഞ്ഞു കൂട്ടിയ സ്വപ്നങ്ങളുടെ കഥ..... അല്ല ഒന്നായിതീർന്ന രണ്ടു ആതന്മക്കളുടെ ജ...