അവൾ ഇനിയും അവിടെ.. നിന്നാൽ അവളുടെ കണ്ണീർ വറ്റുമെന്നറിയാവുന്നത് കൊണ്ട്.. അവൾ തിരിഞ്ഞു നടന്നു....
വൃദ്ധൻ :പരമേശ്വരനെ.. കണ്ട ഓർമിണ്ടോ കുട്ടിക്ക്....
ജിന :നേരിയ.. ഓർമയെ ഉള്ളു.... എങ്കിലും ഓർക്കാൻ ഇഷ്ട്ടമുള്ള അധ്യായം ആണ്.....
വൃദ്ധൻ :ആ... അന്ന് മോൾക്ക്‌ അഞ്ചാറു വയസു കാണുമായിരിക്കും.. അപ്പൊ പിന്നെ പറഞ്ഞിട്ടു കാര്യമില്ല...
ജിന.. മന്തഹസിച്ചു.. പിന്നെ എന്തോ ഒരു ദീർഘ നിശ്വാസമെടുത്തു....
വൃദ്ധൻ :മോൾക് വിശക്കുന്നുണ്ടാവില്ലേ.. യാത്ര ചെയ്തു വന്നതല്ലേ... ഞാൻ കുട്ടിക്ക് തരാനൊന്നും എടുത്തില്ലല്ലോ...
ജിന :അത് സാരല്ല്യ അച്ചാച്ച... എനിക്കൊന്നും കഴിക്കണംന്നില്ല
വൃദ്ധൻ :അങ്ങനെ.. പറഞ്ഞാൽ പറ്റത്തില്ല.... പിന്നെ.. അപ്പൂപ്പന്ന ഇവിടൊക്കെ പറയാറ്... മോൾടെ വായിന്നു അങ്ങനെ വിളി കേൾക്കാൻ ഞാൻ ആഗ്രഹിച്ചതും കൂടിയ..
ജിന :ആണോ.... എന്നാലിനി അങ്ങനെ വിളിക്കു
അവൾക്കെന്തോ വല്ലാത്ത സന്തോഷം തോന്നി..
ജിന :പിന്നെ എന്നെ ഇങ്ങനെ കുട്ടി, കുട്ടി എന്നൊന്നും വിളിക്കണെന്നീല്ലാട്ടോ അപ്പൂപ്പ
അപ്പൂപ്പൻ :പിന്നെ എങ്ങനാണാവോ വിളിക്കണ്ടേ....
ജിന :അല്ലേ.. വേണ്ടാ.. അപ്പൂപ്പണിഷ്ട്ടല്ലതു വിളിച്ചോ.... എന്ത് വിളിച്ചാലും ഞാൻ കേട്ടോളം...
എന്തോ അവൾക് മുന്ജന്മ ബന്ധമുള്ള ആരെയോ കണ്ടുമുട്ടിയ പോലെയായിരുന്നു...
അപ്പൂപ്പൻ :എങ്കിൽ ശെരി കുട്ടിയെ... അപ്പൂപ്പൻ നോക്കട്ടെ എന്താ വിളിക്കാൻ പറ്റാന്നു..
അപ്പൂപ്പൻ എന്ത്യേന്നില്ലാതെ ഇതും പറഞ്ഞു ചിരിക്കുന്നത് അവൾ നോക്കി ഇരുന്നു....
ഈ ചിരി കാണാൻ, ഈ സ്നേഹം അറിയാൻ ഇത്രേ വർഷം കാത്തിരിക്കേണ്ടി വന്നല്ലോ എന്നാലോചിച്ചു കുറ്റബോധം തോന്നിപോയി അവൾക്...
അപ്പൂപ്പൻ :ഞാൻ കുട്ടിക്ക് കുടിക്കാൻ കരിക്കിൻ വെള്ളം തരാം... ആ ക്ഷീണം അങ്ങോട്ട്‌ മാറട്ടെ...
YOU ARE READING
Till to end
Short Storyജാതിയുടെയും മതത്തിന്റെയും ദുരഭിമാനത്തിന്റെയും കേട്ടുചേങ്ങല്ലയെ പൊട്ടിച്ചു എറിഞ്ഞുഞ്ഞുക്കൊണ്ട്..... ഒരു ഇട്ടാവട്ടതൂ ഇടുങ്ങി കൂടെടതല്ല... ജീവിതം എന്നു തിരിച്ചറിഞ്ഞ.. അവർ മെന്നഞ്ഞു കൂട്ടിയ സ്വപ്നങ്ങളുടെ കഥ..... അല്ല ഒന്നായിതീർന്ന രണ്ടു ആതന്മക്കളുടെ ജ...
