CHAPTER 18 - GOODBYE

123 3 0
                                    

Nang magising ako puri puti na lang ang nasa paligid ko

"Gia" Tawag sa akin ng isang pamilya na lalake kaya napatingin ako sa kaniya "Are you okay now?" Pag-aalalang sabi ni Axel tsaka niya ako hinawakan sa kamay

"Akala ko nasa langit na ako e" Kumunot naman ang noo niya "Biro lang hehe, Im fine" Nakita ko naman si mommy na natutulog sa sofa

"Kanina ka pa namin hinihintay sa sobrang pag-aalala ni tita Ava nakatulog na siya"

"Kanina pa ba ako natutulog?"

"3hours pa lang naman"

"Okay ka lang ba? Sobrang dami mong sugat sa muka" Pag-aalalang sabi ko sa kaniya

"Okay naman ako Gia Don't worry" Tsaka niya ako nginitian

"Pa'no ako hindi mag aalala, narinig ko ang sabi no'ng lalake na si kylo lang raw ang natira sa inyo" Lumapit naman siya sa akin at hinalikan ako

"Okay Don't worry too much, Im fine" Kaya naman ngumiti na lang ako ng bahagya

"Nasa'n sila Kylo?" Tanong ko

"Nasa police station Si Archie naman nasa kabilang room lang nag papahinga" Sagot naman niya sa akin

"Anak?" Tawag sa akin ni mommy, Nakita ko naman siyang papalapit sa akin tumabi muna si Axel para malapitan ako lalo ni mommy "Okay ka na ba?" Naiiyak na sabi ni mommy sa akin tsaka ako hinawakan sa kamay

"Okay naman ako mommy wala namang nangyari sa akin" Bigla ko namang naalala si Roi "Si Roi po?" Tanong ko sa kaniya pero hindi sila sumagot

"Mommy nasa'n si Roi?" Napabuntong hininga na lang siya kaya tumingin ako kay Axel "Where's Roi?!" Naiiyak na tanong ko

"He's Dead" Sagot naman niya

"No he's not dead!" Sigaw ko sa kaniya tsaka umiyak

"Anak Wala na si Roi" Pag uulit pa ni mommy

"Ma hindi!" Sigaw ko

~FLASH BACK~

"Roi!" Masayang tawag ko tsaka ito nilapitan

"Hindi mo ba alam na kahit may sugat iyang muka mo maganda ka pa rin" Nakangiting sabi ni Roi

"Sus masyado ng lumalaki ang ulo ko!" Tsaka kami tumawa

Nandito kami ngayon sa dagat nag lalakad-lakad dito niya kase ako dinadala pag ka wala kaming klase nakakapag bonding lang kami pag walang klase pero pag walang pasok hindi ako nakakalabas ng bahay dahil ikinukilong ako ni Raylan

"Ang lalim ng iniisip mo" Tinignan ko naman siya at ngumiti ng bahagya

"Naiinggit ako" Pinigilan kong hindi umiyak sa sinabi ko

"Lagi na lang 'yan ang sinasabi mo, hindi ba sabi ko mag sabi ka kay tita ava para matulungan ka niya, Gia anak ka niya at normal lang na mag-alala siya sa 'yo dahil karapatan niya 'yon" Huminto naman kami rito sa malaking bato at naupo

"Alam ko naman 'yon Roi pero nag babakasakali akong mag bago pa si Raylan mahal ko siya Roi alam mo naman 'yon"

"Ayang pag mamahal mo ang ikakamatay mo Gia maawa ka naman sa sarili mo, Ano papasok ka laging may scarf sa leeg naka uniform ka pero naka longsleeve naka skirt pero naka jeans or pants, Gia sa tingin mo ba mahal ka no'n" Inis niyang sabi

CHANGING MYSELF BECAUSE YOU HURT MEWhere stories live. Discover now