♧თავი_11♧

166 23 2
                                    

-რა ჯანდაბაა.

დაბნეული სახით კარი გააღო ჯონგუკმა.

ჰოსოკიც და იუნგიც სახლში წამიერად შეცვივდნენ და ბიჭებს ჩხუბი დაუწყეს.

-თქვენ სულ გაგიჟდით ხო? ასე გაუფრთხილებლად ამ სიტუაციაში დასასვენებლად წამოსვლა მოინდომეთ?

ბრაზობდა ჰოსოკი.

-შენ რაღა დაგემართა ჯიმინ, იმდენად არ მენდობი რომ ჩემთვისაც კი არ გითქვია ამის შესახებ.

ისიც კი არ გიფიქრია რა მოხდებოდა აქ ჩვენს მაგივრად მამაშენი რომ მოსულიყო თავისი ხალხით.

ელაპარაკებოდა იუნგი ჯიმინს, ის კი ხმას ვერ იღებდა.

შეწუხებული იდგა და მათ საყვედურებს ჩუმად ისმენდა.

-რა გჭირს ძმაო, როდის იყო ასე დაუფიქრებლად იქცეოდი.

უთხრა გაღიზიანებულმა ჰოსოკმა ჯონგუკს.

-გეყოფათ!

წამოიძახა ჯონგუკმა და დაბნეულ ჯიმინს ხელი მოკიდა.

-მართლა არ ვიცი რა გითხრათ.

ისევ ბრაზობდა ჰოსოკი.

-ჯიმინი არაფერ შუაშია, მე წამოვიყვანე აქ.

თავადაც არ უნდოდა გაჩერება, მაგრამ ვაიძულე გაჩერებულიყო.

-აიძულე? რას ნიშნავს აიძულე.

გაღიზიანდა იუნგი.

-იუნგიიი...დამშვიდდი ცუდი არაფერი მომხდარა.

თქვა ჯიმინმა და დანი ოთახში აიყვანა რომ შემდეგ მშვიდად ესაუბრათ.

როდესაც კიბეებზე ჩამოდიოდა ჰოსოკი და ჯონგუკი ისევ კამათობდნენ.

-რას იზამ ახლა უცბად ფილუ რომ აქ მოვიდეს?! ეტყვი შენი შვილი გავიტაცე და აქ ვიმალებიო?

შენს საქციელებზე წინასწარ რატომ აღარ ფიქრობ ჯონგუკ?!

შენს საქციელებზე წინასწარ რატომ აღარ ფიქრობ ჯონგუკ?!

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
love or revengeTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon