"Umudun Vâveylası|5"

22.1K 1.1K 176
                                    









^BÖLÜM-5^

🥀Amed için kan akıtmak,
Amed'i baştan yazmak...🥀

Amed Gülü ve Asef Mervani'nin Hikayesi...

Satır aralarında muhakkak yorumlarınızı belli edin. Hatalarım için özür dilerim.
Zira gözümden kaçmış olabilir.

Oy ve yorumlarınızı eksik etmezseniz çok mutlu olurum. Şimdiden hepinize teşekkür ederim.

Beğeni çok gelirken yorum az geliyor. Yorumlarınızın beni ne kadar motive ettiğini bilseniz her satıra yorum yapacağınızdan eminim:)

Lorelias_ ailesine hepiniz tekrardan
Hoşgeldiniz...🧚🏻‍♀️

Kimi zaman geçmişimizin peşinden sürüklenirdik, kimi zaman geleceğimizi güzelleştirmek için önümüze çıkan engelleri aşmakla imtihan edilirdik

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

Kimi zaman geçmişimizin peşinden sürüklenirdik, kimi zaman geleceğimizi güzelleştirmek için önümüze çıkan engelleri aşmakla imtihan edilirdik.

Gül ise geleceğini güzelleştirmek için çıkan engellerle imtihan edilen kısmındaydı. Bu yaşına kadar bir kez olsun baba sevgisi görmeden büyüyen bir kadındı. Annesi ise babasının tam aksine kızını sevgi ile büyütmüştü.

Babasından bir kez olsun tebessüm görmeyi çok isterdi. Babası ile konuşmak, yıllar önce amcası ve kuzeninin olduğu baba-kız gibi olmak için nelerini feda etmezdi ki.

Aslında Asefle birbirlerine çok benziyorlardı. İkisi de baba sevgisi görmeden büyüyen bir çocuktu. Her ne kadar yaşları büyük olsa da yaraları çocukluktan kalmaydı.

Genç Adam Göğüsünde simsiyah saçları ile uyuyan kadının kokusu ile mest olurken bir haftada bu kadının varlığına nasıl alıştığını düşünüyordu.

Kollarının arasındaki bedenin etkisi çok büyüktü. Kahve gözleri ile adamın koyu kahve gözlerine baktığında adam titrediğini hissediyordu. Tüm bedeni farklı bir hal alıyor, gözlerine baktığında kadına çekildiğini düşünüyordu.

Kadını kucağına alamayacak olup yatağa yatıramayacak olması canını sıkarken bir kez daha yürüyemediği için kendisinden nefret etti. Kaç doktora, kaç profesöre göründüyse hiç biri bu hastalığı iyileştirememişti.

Hastalık bedenine zehir gibi girmiş, adamı bir virüs gibi etkisi altına alıyordu. 27 yaşında birine muhtaç olarak yaşamak adamın zoruna gidiyordu. Birinin ona yardım etmesini istemiyor ama mecbur olduğu içinde kendisine olan nefreti gün ve gün artıyordu.

Umudun Vâveylası|Yaralı Adamlar Serisi-1Where stories live. Discover now