"Umudun Vâveylası|21"

8.6K 445 267
                                    








^BÖLÜM-21^

🥀Kaybetmek...🥀

Amed Gülü ve Asef Mervani'nin Hikayesi...

Satır aralarında muhakkak yorumlarınızı belli edin. Hatalarım için özür dilerim.
Zira gözümden kaçmış olabilir.

Oy ve yorumlarınızı eksik etmezseniz çok mutlu olurum. Şimdiden hepinize teşekkür ederim.

Lorelias_ ailesine hepiniz tekrardan
Hoşgeldiniz...🧚🏻‍♀️

Yerde boylu boyunca uzanan küçük kedi ile sakin bir nefes aldı

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


Yerde boylu boyunca uzanan küçük kedi ile sakin bir nefes aldı. Yere eğilip bir yerinde bir şey var mı diye kontrol ettiğinde gözlerinin yalnızca korkudan büyüdüğünü gördü.

"Oy sen çok mu korktun?" Diye kucağına aldı ve tüylerini sevmeye başladı. Duman renginde olan kedi kafasını koluna yaslamıştı.

Gözleri dolarken kucağında kedi ile hemen ayağa kalktı. Kedi bu hareketiyle bir kez daha korksa da tenini okşayarak tekrardan onu rahatlatmaya çalıştı.

"Senin sahibin yok mu bebeğim?" Diyerek kendi kendine kedi ile konuşuyordu. Lakin kedi kendisine annesini kaybetmiş bir bebek gibi bakıyordu. Hiç bir şey anlamadığı için sadece korku ile genç kadının kollarındaydı.

"Benimle gel hadi." Dedi ve arabaya bindirdi. Kedi etrafa saf saf bakarken torpidonun üstüne çıkmış, dört ayak üstünde duruyordu. Genç kadın derin bir nefes verdi. Demek ki ayakta durabiliyorsa önemli bir sorunu yoktu.

Konağa gitmek yerine kedinin bir şeyi var mı diye kontrol için telefonundan en yakın bölgedeki veterinerin adresini girdi ve arabayı sürmeye başladı. Arada bir kenarda arabanın önünde duran kediye bakıyordu. Öyle korkmuş duruyordu ki genç kadın nasıl bu kadar dikkatsiz davranabildiğini düşünüyordu.

"Canın yanıyor mu?" Dediğinde bir kez daha kediyi kontrol etti. İnsan bile düşünce korkarken küçücük kedi koskoca arabanın önünde kaza yapmaktan son anda kurtulmuştu.

"Şimdi seni veterinere götürelim de bir şeyin var mı diye bakalım tamam mı bebeğim?" Bir anne edası ile kediye yaklaşıyordu. Kedi ise hiç sesini çıkartmadan arabanın camına yaslanmış yolu izliyordu.

Çok geçmeden veterinere geldiğinde çantasından cüzdanını aldı ve kendi tarafından inerek yan tarafa geçti. Kapıyı açıp kediyi yavaşça kucağına aldığı gibi arabayı kilitleyerek veterinere girdi.

"Kediyi kontrol ettirecektim ben." Diyerek kedi gösterdi. "Biran da arabanın önüne çıktı ve çok korktu." Kediye döndü ve tüylerini merhamet duygusu ile okşadı. "Ayak üstünde durabiliyor ama yine bir şeyi var mı bakabilir miyiz?"

Umudun Vâveylası|Yaralı Adamlar Serisi-1Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin