Gül 23 yaşında Xelikan aşiretinin ortanca kızıdır. Okuyup doktor olmak istese de Dedesinin izin vermemesi yüzüne hayallerine hiç bir zaman kavuşamamıştır. Kuzeninin Düşman aşireti olan Mervani aşiretinin kızını kaçırması ile Yolu Yürümek için can at...
Satır aralarında muhakkak yorumlarınızı belli edin. Hatalarım için özür dilerim. Zira gözümden kaçmış olabilir.
Oy ve yorumlarınızı eksik etmezseniz çok mutlu olurum. Şimdiden hepinize teşekkür ederim.
Sizden ricam bu bölümü Gökhan Kırdar-Öldümde Uyandım. Şarkısı ile dinleyin.🫶🤍
En azından satır aralarında yorum yapmasanız bile sonda sorduğum sorulara cevap verin. Düşüncelerini merak ediyorum. Zor bir şey istemiyorum sizlerden.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Karanlık tüm Amed sokaklarına çökerken Gül kollarını göğüsümde bağlamış bacaklarını üst üste atmış sinirle sallıyordu. Kocası sabah çalışma odasına girdiği gibi bir daha çıkmamıştı. Üstelik yemek dahi yememişti. Yanına gitmiş, yemeğe çağırmıştı ama kafasını çevirip kadına bakmamıştı.
"Uf." Diyerek ayağa kalktı. Aklına gelen planla gülümserken hemen adımlarını kocasının çalışma odasına yöneltti. Kapıyı çalıp girdiği sırada kocası kafasını kaldırıp kendisine baktı.
"Asef." Dudaklarını büzerek kocasına ilerleyip belini adamın çalışma masasına dayadı." Ben çok sıkıldım. Haydi dışarı çıkalım."
Asef derin bir nefes vererek önündeki dosyayı kapatıp karısına döndü. Sıkıldığı her halinden belli olan kadını üzmek istemiyordu ancak daha işleri bitmemişti.
"Çok mu sıkıldın?" Diye sorduğunda karısı üzgün gözlerle kafasını salladı. Dudaklarını dilinin üzerinde gezdirerek düşünmeye başladı.
Olabilirdi aslında. Önünde Yarın ve sonraki günde vardı. Yarın ve sonraki güne kadar işlerini halleder toplantıya hazır olurdu. Hem karısına da gün içinde hiç vakit ayırmamıştı. Biraz vakit ayırsa iyi olurdu.
"Tamam o zaman hadi gidelim." Gül kocasının ciddi olduğunu anladığında sevinçle ellerini çırptı ve adama sarıldı.
"Çok teşekkür ederim." Adamdan ayrılarak kapıya ilerledi. "Sen aşağıda bekle ben çantamı alıp geliyorum."
Asef karısını onaylayarak asansöre bindi. Üst katta olduğu için çalışma odası mecbur asansörle inecekti. Artık bu durumdan yeterince sıkılmıştı. Bu sandalyeye bağlı olmak her geçen gün canını daha fazla yakıyordu.
