"Umudun Vâveylası|12"

12.8K 698 245
                                    









^BÖLÜM-12^

🥀Sırtımda Sana ait bir yer daha varmış...🥀

Amed Gülü ve Asef Mervani'nin Hikayesi...

Satır aralarında muhakkak yorumlarınızı belli edin. Hatalarım için özür dilerim.
Zira gözümden kaçmış olabilir.

Oy ve yorumlarınızı eksik etmezseniz çok mutlu olurum. Şimdiden hepinize teşekkür ederim.

Sizlerden ricam bölümü okurken Asef'in yerine kendinizi koymak ve ona göre davranmanızı istiyorum.

Lorelias_ ailesine hepiniz tekrardan
Hoşgeldiniz...🧚🏻‍♀️

Sınır: Oy-120/ Yorum-150

Genç adam Zamanın hangi ara geçtiğini ne zaman Gül'e bu kadar hızlı alıştığını anlamamıştı

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.


Genç adam Zamanın hangi ara geçtiğini ne zaman Gül'e bu kadar hızlı alıştığını anlamamıştı. Neredeyse Evleneli 2 ay olmuştu. Gül'ün varlığına öyle bir alışmıştı ki gündüzleri yokluğunu hissetmek zor geliyordu.

Okula gittiğinde konağın içinde gezen uzun saçlı bir melek, güzel sesli bir sanatçı ve eşsiz bir manzara kayboluyordu.

Geceleri başına taktığı şalı koparıp alası geliyordu. Sonra başka biri daha o saçları görecek düşüncesi ile parmaklarını sıkmaktan kızartıyordu.

Okuldan gelir gelmez şalını takması için uyarmıştı. Gül'de zeki bir kadın olduğu için kocasının ne demek istediğini anlamış ve önceden nefret ettiği şalı isteyerek takıyordu. Kocasının onu kıskanması hoşuna gidiyordu.

Uykusu olmadığı için karısını izliyordu. O sıra gecenin ortasında çalan telefonu ile olmayan uykusu tamamen kayboldu. Bu saatte kimin aradığını merak etmiş ve hemen konsoldan alarak açmıştı.

"Efendim?" Arkadan gelen sesle kaşları bir hayli çatıldı. Gecenin bu saatinde neden aradıklarımı tahmin edemiyordu ama önemli bir şey için aradıkları belliydi.

"Tamam yarım saate geliyorum." Diyerek telefonu kapattı. Karşı taraftakinin sesi fazla kötü geldiği için biraz meraklanmıştı.

Yavaşça yatağından doğrularak sandalyesine oturdu. Üzerine hızlıca bir şeyler giyinip odadan çıktı. Adımları asansörü bulduğunda cebindeki telefondan Gül'e mesaj yazdı.

Gül Güzeli;

Ben dışarı çıkıyorum bizimkiler toplanmış ulaşamazsan merak etme.

Asansörden çıktığında kapıya ilerledi. Bu gece kapıda nöbet tutan adamlar Asef'i görünce şaşırsa da hemen kendilerini düzelttiler.

Umudun Vâveylası|Yaralı Adamlar Serisi-1Where stories live. Discover now